صفحه‌اصلی شاعران قاآنی

قصاید

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴ - در تهنیت خطان و تطهیر شاهزاده آزاده عباس میرزا ثمره الفواد شهریار ماضی محمدشاه غا‌زی طاب ثراه فرماید: این چه جشنست ‌کزو جان جهان در طرب...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۵ - در ستایش شاهزاده ی رضوان و ساده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا طاب ا‌لله ثراه فرماید: در چشم منست آنچه به رخسار تو آب است

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۶ - و‌له ایضاً مدحه: دارد اگرچه بر همه‌کس روزگار دست

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - وله ایضاْ فی مدحه: باز این تویی شهاکه جهانت مسخرست

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - ‌در ستایش کهف الادا‌نی و‌لاقاضی وزیر بی‌نظیر حاجی آقاسی طاب ثراه: بر دلم صدهزار نیشترست

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۹ - و له ایضاً فی مدحه: عاشق بی کفر در شرع طریقت‌کافرست

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۰ - د‌ر مدح سلطان ماضی محمدشاه غازی و حاج میرزا آقاسی: هستی دو وجه دارد مخفی و ظاهر است

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - د‌ر ستایش شاهزاده ی آزاد‌ه اعتضادالسلطنه علیقلی میرزا دام اقباله فرماید : تا لاله به باغ و گل به ‌گلزارست

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۲: که جلوه‌ کرد که آفاق پر ز انوارست

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۳ - د‌ر ستایش شاهزادهٔ علیین و ساد‌ه فرمانفرما فریدون میرزا طاب ثراه فرماید: گاه ط‌رب و رو‌ز می و فصل بهارست

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴ - و له ایضاً فی مدحه: روز می و وقت عیش وگاه سرورست

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۵ - در گله از حاج اکبر نواب و مدح فخرالعلماء و ذخرالفضلاء ابولحسن الفسوی الشهیر به خان داماد فرماید: ترک من آفت چینست و بلای ختن است

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۶ - و‌له ایضاً فی مدحه: ملک ز انصاف شه بهشت برین است

بخش ۴۷ - د‌ر فتح شهر یزد به اهتمام امیرزاد‌هٔ آزاد‌ه هلاکوخان بن شجاع‌السلطنه و تفنن به مدح حسینعلی میرزا ملقب به فرمانفرما و شجاع‌السلطنه رحمه‌لله علیهما: تا سلیمان زمان زندان اسکندر گرفت

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۸ - در مدح شاهزادهٔ رضوان و ساده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا طاب ثراه فرماید: باز با صعوه ندانم ز چه رو رام ‌گرفت

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۹ - در ستایش حاجی آقاسی رحمه‌الله فرماید: شب ‌گذشته‌ که آفاق را ظلام‌ گرفت

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - د‌ر مدح محمد شاه غازی رحمه‌الله فرماید: عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۱ - و له ایضاً فی مدحه: بهادر شه ای شهریاران ‌غلا‌مت

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۲ - در ستایش حسین خان خازن شجاع السلطنه گوید: تا ابد چشم بد ازگنجور دارا دور باد

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۳ - در مطایبه و تخلص به ستایش شاهنشاه فردوس آرامگاه محمد شاه طاب ثراه گوید: هر زمانم‌ که به آن ترک سر و کار ا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۴ - در ستایش شاهنشاه اسلام‌پناه ناصرالدین شاه غازی خلدلله ملکه گوید: دوش کانجم شد عیان بر این سپهر گرد...

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۵ - در ستایش پادشاه رضوان جایگاه محمد شاه غازی طاب الله ثراه فرماید: عجبی عجب آن پسر به سر دارد

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در ستایش امیر کامکار محمدحسن‌خان سردار فرماید: فلک‌ خورشید و جنت حور و بستان یاس...

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۷ - در ستایش شاهزاده مبرور شجاع السلطنه حسنعلی میرزا گوید: به کف هر آنکه سر زلف دلستان دارد

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۸ - د‌ر ستایش دبیر بی‌نظیر میرزا عبدالله منشی فرماید: هله نزدیک شد ای دل‌ که زمستان‌ گذرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۵۹ - در ستایش امیر د‌یوان میرزا نبی‌خان فرماید: عید آمد و آفاق پر از برگ و نواکرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - در ستایش شاهنشاه جمجاه محمد شاه غازی طاب ا‌لله ثراه فرماید: الا تدارک ماه صیام بایدکرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۱ - در ستایش امیر دیوان میرزا نبی خان فرماید: آن کیست که باز آمد و در بزم نظر کرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۲ - در ستایش نواب شاهزادهٔ رضوان جایگاه فریدون میرزا حکمران فارس طاب الله ثراه فرماید: ماهم ز در درآمد و بر من سلام کرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۳ - در مدح شجاع‌السلطنه حسنعلی میرزا گوید: باد نوروزی شمیم عطر جان می‌آورد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۴ - در ستایش پادشاه رضوان جایگاه مروج ملت نبی حجازی محمدشاه غازی طاب ثراه‌ گوید: ساقی بده رطل گران زان می که دهقان...

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۵ - در ستایش نایب السلطنهٔالعلیه ولیعهد عباس شاه مبرور فرخ نیای پادشاه منصور و تفنن به مدح قایم‌مقام فرماید: چون خواست کردگار که گیتی نظام گیرد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۶ - د‌ر ستایش شاهزاده‌ ی کیوان سریر اردشیر میرزا ‌دام‌ اقباله فرماید: صبح آفتاب چون ز فلک سر زد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۷ - در ستایش مولای متقیان امیر مؤمنان علی بن ابیطالب: بجز لب تو کزو گفت شکرین خیزد

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۸ - در مدح شاهزاده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا: ای صفاهان مژده کاینک شاه دوران می...

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۹ - د‌ر مدح شجاع ا‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب ‌ثراه گوید: مگر شرمنده از تیغ شه و ابروی جانا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۰ - د‌ر ستایش امیرزاد‌ه شیرد‌ل ارغون میرزا ابن شجاع ا‌لسلطنه گوید: به ‌گوش از هاتف غیبم سحرگه این ند...

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۱ - د‌ر ستایش شاهزاده ‌کیوان سریر اردشیر میرزا و تشبیب به مدح شاهنشاه اسلام ‌پناه: سحر بشیر ملکزاده اردشیر آمد

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۲ - ‌در مدح ابوالسلاطین عباس شاه غازی نیای بیضا رای شاهنشاه ‌اسلام پناه خلدلله ملکه فرماید: هست ‌از دو کعبه ‌امروز دین‌ خدای ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۳ - د‌ر ستایش کهف الادا‌نی‌والاقاصی‌جناب‌حاج‌میرزا آقاسی رحمه ا‌لله فرماید: ازین‌سان کابر نیسانی دمادم گوهر ا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۴ - ‌در ستایش شهنشاه ماضی محمد شاه غازی فرماید: سرین دلبر من سیم ناب را ماند

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۵ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده شجاع السطنه حسنعلی میرزا طاب‌الله ثراه فرماید: غم و شادیست‌که با یکدگر آمیخته‌اند

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۶ - در مدح امیرالامراء نظام الدوله حسین خان در ایام حکومت فارس: دلی که هر چه کند بر مراد یار کند

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۷ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده قهرمان میرزا حکمران آذربایجان طاب‌ثراه فرماید: هر کرا ایزد اختیار کند

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۸ - در ستایش شاهزاده مبرور شجاع السلطنه حسنعلی میرزا گوید: قضا چو مسند اقبال در جهان افکند

قصیدهٔ شمارهٔ ۷۹ - در مدح امیر بی شبیه و عدیل سلیل جلیل خلیل منیع جود و سخا آقاخان متخلص به عطامه ظله فرماید: .آدمی باید به‌گیتی عمر جاویدان‌ کند

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۰ - در شکایت از ممدوح پیش و مدح یکی از احباء خویش که مکنی به ابوالفضل است فرماید: ن‌هرچون‌نیرگ‌سازد چرخ‌چون‌دستان‌کند

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۱ - در ستایش شاهزاده آزاده نواب فیروز میرزا فرماید: آنچه با برگ درختان ابر نوروزی‌کند

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۲ - د‌ر ستایش پا‌دشاه ماضی محمد شاه غازی طاب ا‌لله ثراه ‌گوید: هر دل اسیر زلف تو بیدادگر بود

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۳ - در ستایش نواب فریدون میرزا فرماید: هرکرا دل سپیدکار بود

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۴ - در ستایش شاهزاده مبرور فریدون میرزا فرماید: هرجاکه پارسی بت من جلوه‌گر شود

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۵ - د‌ر ستایش پادشاه جمجاه ناصرا‌لدین شاه غازی طال‌الله بقاه و تال اللّه مناه د‌ر زمان و‌لیعهدی فرماید: تمام‌ گشت مه روزه و هلال دمید

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۶ - د‌ر مدح حسین‌خان صاحب‌اختیار فرماید: بهار آمدکه ازگلبن همی بانگ هزار آید

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۷ - د‌ر جشن میلاد حضرت ظل‌ اللهی ناصرالدین شاه غازی خلدالله ملکه ‌گوید: دوش برگردون بسی تابان شهاب آمد پدید

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸ - ‌در مدح یکی از علمای علّام و فضلای ذوی‌العزّ والاحترام گوید: مقتدای انس و جان آمد پدید

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۹ - در ستایش‌ کهف ا‌لا‌دانی و الاقاصی وزیر بی‌نظیر جناب حاجی آقاسی: از شب نرفته دوش پاسی دو بیشتر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۰ - و له ایضاً مدحه: اقبال و بخت و نصرت و فیروزی و ظفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۱ - در زمان ولیعهدی شاهنشاه اسلام‌پناه ناصرالدین شاه غازی خلد الله ملکه فرماید: الا ای خمیده سر زلف دلبر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۲ - در زمان ولیعهدی شاهنشاه ماضی محمد شاه غا‌زی طاب‌لله ثراه گوید: الحمد خدا را که ولیعهد مظفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۳ - د‌ر ستایش پا‌دشاه ماضی محمد شاه غازی طاب‌الله ثراه گوید: الحمد که از موهبت ایزد داور

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۴ - د‌ر ستایش امیرکبیر میرزا تقی خان رحمه‌الله فرماید: امسال عید اضحی با نصرت و ظفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۵ - د‌ر ستایش نور حدیقه احمدی فاطمه اخت علی‌بن‌موسی علیه‌السلام: ای به جلالت ز آفرینش برتر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۶ - در ستایش زهره ی زهرای آسمان شهریاری عزیزالدوله که شاهنشاه ماضی را بهین د‌ختر و خسرو غازی را گرامی خواهر فرماید: ای طرهٔ مشکین تو همشیرهٔ قنبر

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۷ - گریز این قصیدهٔ د‌ر نسخهٔ دیگر به‌ نام امیر دیوان میر‌زا نبی خان ‌دیده شد لهذا از محل تغییر تحریر شد: ای طرهٔ مشکین تو با مشک پسرعم

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۸ - در ستایش شاهزاده ی رضوان و ساده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا گوید: بحمدالله که باز از یاری گیهان خدا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۹۹ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان آرامگاه نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید: بستم به عزم پارس چو از ملک ری ‌کمر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۰ - مطلع ثانی: کای ‌همچو ابر جود تو فایض به خشک ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۱ - د‌ر تغزل و تشبیب: بس دلبرکانند به هر بوم و به هر بر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۲ - در مرثیهٔ امیرزادهٔ فردوس و ساده فاطمه‌سلطان صبیهٔ امیر دیوان طاب ثراه: به هر بهارکل از زیرکل برآرد سر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۳ - در مدح جناب میرزا آقاسی گوید: پیک دلارام دی درآمدم از در

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۴ - د‌ر ستایش و‌زیر بی‌‌نظیر کهف‌الادانی و الاقاصی جناب حاجی آقاسی گوید: چو حسن تربیت ‌گردد قرین با پاکی ‌...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۵ - د‌ر ستایش پادشاه رضوان جایگاه محمدشاه طاب الله ثراه و فتح خراسان گوید: چو زآشیانهٔ چرخ این عقاب زرین‌پر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۶ - ‌در ستایش امیرکبیر و وزیر بی‌نظیر میرزا تقی خان طاب الله ثراه‌گوید: چو عید آمد و ماه صیام ‌کرد سفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۷ - در ستایش امیر با احتشام عزیز خان سردار کل نظام فرماید: خرم بهار من‌که ز عیداست تازه‌تر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۸ - در تهنیت عید نوروز و مدح شاهنشاه فیروز محمد‌شاه غازی طاب‌الله ثراه گوید: در شب عید آن سمن عذار سمن‌بر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۹ - د‌ر ستایش مهد کبری و ستر عظمی کافلهٔ‌الملک عاقلهٔ‌الدوله مام پادشاه: دلکا هیچ خبر داری‌ کان ترک پسر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۰ - در ستایش شاهزاده رضوان و ساده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا طاب ثراه و تخلص به معراج نبی صلعم گوید: دو سال بیش ندانم‌گذشت یاکمتر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۱ - مطلع ثانی: شبی به عادت روز شباب عیش آور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۲ - در تهنیت عید غدیر و ستایش شاهزاده ی بی‌نظیر فریدون میرزا طاب ‌ثراه ‌گوید: دوش چو شد بر سریر چرخ مدور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۳ - مطلع ثانی: از دو محمد زمانه یافته زیور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۴ - در ستایش نواب فریدون میراز طاب ثراه‌ گوید: دوشینه‌ کاین نیلی صدف‌ گشت ازکواک...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۵ - من افکاره العالی: دی آمد از در من آن دلفریب پسر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۶ - در ستایش پا‌دشاه جمجاه محمدشاه غازی و فتح خوارزم‌ گوید: رسید چه‌؟ خبر فتح‌کی رسید؟ سحر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۷ - د‌ر منقبت هژبرالسالب اسد الله الغالب علی‌بن بیطالب علیه السّلام و فتح قلعه خیبر گوید: سحر چو زمزمه آغازکرد مرغ سحر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۸ - مطلع ثانی: مباش غره دلا در جهان به فضل و هنر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۹ - در ستایش پادشاه جمجاه ناصرالدین شاه خلدالله ملکه در زمان ولیعهدی گوید: سه هفته پیبشرک زین شبی به ماه صفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۰ - مطلع ثانی: زهی‌گرفته تیغ و سنان چه بحر و چه بر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۱ - من نتایج طبعه: سیه زلف از بر آن چهر دلبر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۲ - در ستایش امیر الامرا‌ٔ العظام نظام ا‌لدوله حسین ‌خان دام ‌مجده ا‌لعالی حکمران فارس فرماید: شادان رسید دوش نگارینم از سفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۳ - د‌ر ستایش پادشاه جمجاه محمدشاه غازی طاب‌ا‌لله ثراه‌ گوید: شباهنگام ‌کز انبوه اختر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۴ - در ستایش وزیر بی‌نظیر حاج میرزا آقاسی: شب‌ گذشته ‌که همزاد بود با محشر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۵ - در ستایش امیر الامرا النظام میرزا نبی خان رحمه الله فرماید: شد کاسه‌ام از باده تهی کیسه‌ام از...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۶ - در تهنیت ورود قایم‌مقام طاب ثراه به خراسان: شکر که آمد ز ری به خطهٔ خاور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۷ - وله ایضاً رحمه‌لله: صبح چون مهر سرزد از خاور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۸ - در ستایش شاهزاده فریدون میرزا: طراق سندان برخاست ای غلام از در

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲۹ - در ستایش شاهنشاه اسلام پناه ناصرالدین شاه غازی خلدالله ملکه‌گوید: فرو بگرفته‌ گیتی را به باغ و راغ ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۰ - در تعریف کتاب باده بی‌خمار و ستایش خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه طاب‌الله ثراه گوید: لبالب کن ای مهربان ماه ساغر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۱ - در ستایش محمد شاه گوید: ماه رمضان آمد ای ترک سمنبر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۲ - ‌در ستایش امیرکبیر میرز تقی خان رحمه‌آلله فرماید: یازده ماه ‌کند روزه به هر سال سفر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۳ - د‌ر نعت خاتم‌الانبیا صلی‌لله علیه و آله و ستایش پادشاه غازی محمدشاه طاب ثراه فرماید: آفتاب و سایه می‌رقصند با هم ذره‌وار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۴ - د‌ر تعربف مصور و توصیف تصویر فرماید: آفرین برکلک سحرانگیز آن صورت‌نگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۵ - و له ایضاً فی مدحه: از خجلت تیغ ملک و ابروی دلدار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۶ - در ستایش شاهزاده ی رضوان آرامگاه نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید: از سر دوش دو ضحاک درآویخت دو مار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۷ - در منقبت مولانا اسدالله الغالب علی بن ابیطالب علیه السلام و ستایش شاهنشاه ناصرالدین شاه خلدالله ملکه گوید: اسم شد مشیّد و دین ‌گشت استوار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۸ - در ستایش ابولملوک فحتعلی‌شاه طاب لله ثراه و جعل الجنهٔ مثواه‌ گوید: افتتاح هر سخن در نزد مرد هوشیار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۹ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده فریدون میرزا طاب ثراه: امروز از دوکعبه جهان دارد افتخار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۰ - در تهنیت ورود مسعود امیرکبیر حسین خان د‌ر ملک فارس‌ گوید: ای اهل فارس ، مژده که از فضل کردگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۱ - د‌ر مدح فریدون میرزا گوید: ای ترک می فروش ای ماه میگسار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۲ - و له ایضاً: ای زان دو سیه مار که جا داده به گ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۳ - د‌ر ستایش امیر مبرور آ‌صف‌الدوله اللهیارخان‌گوید: ای طره و چهر تو یکی نار و یکی مار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۴ - در ستایش نظام الدوله حسین خان و به تهنیت تمثال همایون: ای همایون صورت میمون شاه‌ کامگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۵ - ‌در تهنیت تشریف پادشاهی و مدح علیخان والی گوید: باد میمون این بهین تشریف شاه‌کامگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۶ - در ستایش نظام‌الدوله حسین خان فرماید: با فال نیک بهر زمین‌بوس شهریار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۷ - در ستایش امیربهرام صولت معتمدالدوله منوچهرخان فرماید: با فال نیک و حال خوش و بخت‌کامگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۸ - د‌ر تهنیت تشریف قبای بیضا ضیای شهریاری د‌ر ستایش حسین‌خان نظام‌الدوله: بوده جای یک جهان جان این قبای شهر...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۹ - در ستایش وزیر بی نظیر صدر اعظم میرزا آقاخان گوید: بوی مشک آید چو بویم آن دو زلف مشک...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۰ - در مدح جناب حاجی آقاسی گوید: بهار آمد و دی را گرفت و کرد مهار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۱ - در مدح صاحب ا‌ختیار: تا چه معجز کرده امشب باز عدل شهریار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۲ - د‌ر ستایش شیراز صانه‌لله عن الاعواز و اعیان آن و تخلص به مدح معتمدالدوله منوچهرخان طاب ثراه گوید: تبارک‌الله از فارس آن خجسته دیار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۳ - در تهنیت نشان شمشیر و مدح امیر بی‌نظیر نظام‌الدوله طال‌ بقاه فرماید: تیغی گهرنگار فرستاده شهریار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۴ - د‌ر مدح ناصرالدین شاه: چو چتر زرین افراشت مهر در کهسار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۵ - مطلع ثانی: که باد تا ابد از فر ایزد دادار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۶ - در ستایش پادشاه رضوان آرامگاه محمدشاه طاب الله ثراه گوید: دوش اندر خواب می‌دیدم بهشت ‌کردگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۷ - در ستایش ‌کهف‌الادانی والاقاصی جناب حاجی آقاسی‌ گوید: دوش بگشودم ‌زبان تا درد دل گویم ب...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۸ - در مدح حسین‌خان صاحب اختیار: راستی را کس نمی‌داند که در فصل بهار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۹ - مطلع ثانی: باده جان بخشت و دلکش خاصه از ‌دست...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۰ - د‌ر مدح شجاع ‌السلطنه حسنعلی میرزا: زد به دلم ای نسیم آتش هجران یار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۱ - مطلع ثانی: مژده که شد در چمن رایت گل آشکار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۲ - مطلع ثالث: ای‌گهر اندرگهر تاجور و شهریار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۳ - در ستایش امیر بهر‌ام صولت معتمدالدوله منوچهرخان طاب ثراه فرماید: ز شاهدی که بود رویش از نگار نگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۴ - در ستایش نظام الدوله حسین خان حکمران فارس فرماید: سوگند خورده‌اند نکویان این دیار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۵ - و له ایضاً فی مدحه: شه قبای خ‌ریشتن بخشد به صاحب اختیار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۶ - در ستایش امیرالامراءالعظام نظام‌الدوله حسین خان حکمران فارس فرماید: صبح چون خورشید رخشان رخ نمود از ک...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۷ - در ستایش حاج میرزا آقاسی: عطسهٔ مشکین زند هر دم نسیم مشکبار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۸ - ممدوح این قصیدهٔ معلوم نیست‌،‌گویند قائم مقام است: قامت سروی چو بینم برکنار جویبار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۹ - در مطایبه و هزل و ملاعبه فرماید: کوهی به قفا بسته‌ای ای شوخ دلازار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۰ - در ستایش میرزا آقاخان صدراعظم: گفتم به یار فصل بهار آمد ای نگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۱ - در ستایش شاهزا‌دهٔ‌ رضوان و ساده فریدون میرزا طاب ثراه‌ گوید: گنج پنهان بود یزدان خواست کاید آش...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۲ - د‌ر مدح شجاع‌السطنه حسنعلی میرزا: منت خدای را که ز تأیید کردگار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۳ - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۳ - د‌ر مغازلت و تشبیب و اظهار عشقبازی و نسیب فرماید: هر سال به نوروز مرا بوسه دهد باز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۴ - در ستایش‌امیرالامر‌اء‌العظام‌نظام‌لدوله حسین‌خان حکمران فارس فرماید: همتی مردانه می‌خواهم‌که اسمعیل‌وار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۵ - در مدح آقامحمد حسن پیشخدمت خاصه ی خاقان خلد آشیان: یار نیکوتر از آنست‌ که من دیدم پار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۶ - د‌ر تعریف بهار و شکایت از یار و ستایش امیر کامگا‌ر حسین ‌خان نظام‌الدوله: یک دو مه پیشترک زانکه رسد فصل بهار

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۷ - در جواب قصیدهٔ حکیم سوزنی: آمد به برم دوش یکی ساده پسر بر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۸ - د‌ر مدح شجاع‌ السلطنه: بشارت باد بر اهل نشابور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۹ - د‌ر مدح شجاع‌لسلطنه حسنعلی میرزا: حبذا از هوای نیشابور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۰ - در ستایش مدح خسروخان خواجه حکمران اصفهان: سه چیز هست‌ کزو مملکت بود معمور

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۱ - در ستایش امیرالامراء العظام میرزا نبی‌خان حکمران فارس فرماید: ای حسن تو چون فتنهٔ چشم تو جهانگیر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۲ - در ستایش شاهزادهٔ کیوان سریر اردشیر میرزا گوید: دوش از بر شهزاده اردشیر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۳ - و له ایضاً فی‌ المطایبه: سحرگهان‌که ز گردون فروغ مهر منیر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۴ - د‌ر تهنیت عید غدیر و ستایش وزریر بی‌نظیر صدراعظم میرزا آقاخان دا‌م اقباله: شراب تاک ننوشم دگر ز خمّ عصیر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۵ - د‌ر مدح میرزا نبی‌خان: همی به‌ چشم‌ من آید که سوی حضرت میر

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۶ - در ستایش پادشاه جمجاه محمد شاه غازی طاب ثراه گوید: رسید نامهٔ دلدار دوشم از شیراز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۷ - در ستایش امیرالامراء العظام مبرزا نبی خان رحمه الله فرماید: محمود ماه من‌که غلامش بود ایاز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۸ - در ستایش پادشاه جمجاه ناصرالدین شاه غازی خلدالله ملکه گوید: ناصرالدین شاه ‌گیتی را منظم‌ کرد ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۹ - و له ایضاً فی مدحه: شیرین پسرا خیز و بساط دگر انداز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۰ - د‌ر منقبت مظهرالعجائب اسدالله الغالب علی‌بن ابیطالب گوید: رساند باد صبا مژدهٔ بهار امروز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۱ - د‌ر ستایش شاهزاد‌هٔ رضوا‌ن و ساد‌ه حسنعلی میرزا طاب ثراه ‌گوید: صباح عید که شد باغ و راغ عطرآمیز

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۲ - د‌ر ستایش مر‌حوم محمدشاه غازی‌ گوید: کس مبادا چو من دلی زارش

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۳ - در ستایش پادشاه جمجاه محمد شاه غازی طاب الله ثراه گوید: مبارک‌باد هر عیدی به‌خسرو خاصه نو...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۴ - در ستایش شاهزاد‌هٔ رضوان و ساده حسنعلی میرزا طاب ا‌لله ثراه گوید: ز چشمم خون فرو ریزد به یاد چشم فت...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۵ - در ستایش وزیر بی‌نظیر جناب حاج میرزاآقاسی رحمه‌لله فرماید: فلک دوش از عروس خور تهی چون گشت د...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۶ - درستایش شاهزاده رضوان و ساده فریدون میرزا طاب ثراه گوید: نگار من‌که بود جایگاه در جانش

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۷ - د‌ر ستایش مرحوم مبرور میرزا ابوالقاسم همدانی ‌ذوالریاستین فرماید: مرا ماهیست‌در مشکوکه مشکین زلف پر...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۸ - المطلع الثانی من هذه القصیده: فلک‌ ژاژ است هنجارش جهان زشت است ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۹ - مطلع الثالث: همانا فصل تابستان سرآمد عهد تسعینش

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۰ - د‌ر ستایش سید انبیاء صلی ا‌لله علیه و آله: چه ماه بود که از خانه کرد طلوع

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۱ - د‌ر ستایش رواق منور امام ثامن ضامن السلطان علی بن موسی الرضا علیه‌الآف التحیة و الثناء و تاریخ سال تعمیر و نگارش آن: زهی به منزلت از عرش برده فرش تو ر...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۲ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده شجاع السلطنه حسنعلی میرزا طاب ا‌لله ثراه‌ گوید: دوش دیدم یکی خجسته وثاق

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۳ - د‌ر ستایش امیرکبیر میرز‌ا تقی‌خان رحمه‌الله فرماید: کرد چون خسرو منصور ز ری عزم عراق

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۴ - ‌در ستایش شاهزاده رضوان آرامگاه فریدون میرزا طاب ثراه گوید: ای زلف نگار ای حبشی‌زادهٔ شبرنگ

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۵ - در ستایش پادشاه اسلام پناه ناصرالدین شاه خلدالله ملکه گوید: به عزم ری چو نهادم به رخش‌ زین خدنگ

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۶ - مطلع ثانی: که فر خجسته بماناد شاه جم اورنگ

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۷ - د‌ر ستایش شاه‌زادهٔ رضوان و ساده شجاع‌السلطنه حسنعلی میرزا طاب‌ثراه: چیست آن اژدها نهاد نهنگ

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۸ - در ستایش امیرالامراء العظام میرزانبی خان گوید: دلکی داری ای شوخ چو یک پارچه سنگ

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۹ - در ستایش پادشاه اسلام‌پناه ناصرالدین شاه غازی: ای زلف تو پیچیده‌تر از خط ترسل

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۰ - در ستایش نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید: ای فال سعید و بخت مقبل

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۱ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساد‌ه فریدون میرزا طاب ثرا‌ه گوید: ای رخش ره‌نورد من ای مرغ تیزبال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۲ - در ستایش امیرالامراء العظام حسین خان نظام الدوله گوید: بیا و ساغر می‌ کن ز باده مالامال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۳ - در ستایش پادشاه ماضی محمد شاه غازی طاب الله ثراه: خسروا ای ‌کت ایزد متعال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۴ - ‌در ستایش ستر کبری و مخدرهٔ عظمی مهد علیا ‌دامت شوکتها: در ششم روز جمادی نخست اول سال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۵ - د‌ر ستایش ‌مرحوم میرزا تقی خان فرماید: رونده رخش من ای از نژاد باد شمال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۶ - در مدح جناب حاجی آقاسی: دیشب به شکل جام نمود از افق هلال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۷ - تتمهٔ قصیده: ای با خطاب مهر تو هر ذره‌یی سپهر

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۸ - د‌ر مدح امیرالمومنین علی بن بیطالب صلواة لله علیه: مبال اگرت فزاید زمانه مال و منال

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۹ - در ستایش جناب حاجی آقاسی رحمه ا‌لله: هر وجودی ‌را به ‌وهم اندر توان ‌ج...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۰ - در ستایش امیرالامرا‌ء العظام حسین خان نظام‌الدوله: آمد چه خلعت‌؟ از کجا؟ از دکه شاه ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۱ - در ستایش ولیعهد رضوان‌مهد، عباس شاه غازی طاب الله ثراه و وزیر بوزرجمهر تدبیر قایم‌مقام: از تقویت رای دو سالار معظم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۲ - در ستایش ولیعهد رضوان مهد عباس شاه غازی طاب‌الله ثراه گوید: الحمد خدا راکه ولیعهد معظم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۳ - در مدح صدر اعظم: چو شد ز اختران دوش این سبز طارم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۴ - د‌ر ستایش مرزا ابوالقاسم قایم‌مقام رحمه‌لله فرماید: شاعری امروز مر مراست مسلم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۵ - در ستایش پادشاه رضوان ارامگاه محمد شاه غازی طاب‌الله ثراه گوید: عید آمد و عیش ‌آمد و شد روزه و شد...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۶ - در ستایش جناب جلالت مآب صدراعظم گوید: ای بت سیمین بناگوش ای به تن چون س...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۷ - در ستایش از اهل پارس و ستایش بعضی از آنها: ای رخش ره‌نورد من ای اسب تیزگام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۸ - در ستایش شاهزادهٔ رضوان و ساده فریدون میرزا گوید: بامدادان ‌کآ‌فتاب خاوری سر زد ز بام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲۹ - مطلع ثانی: حبذا زین جشن فرخ مرحبا زین عید عام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۰ - در مطایبه فرماید: پگاه بام چو برشد غریو کوس از بام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۱ - در ستایش جناب حاج میرزا آقاسی رحمه الله: بود مبارک هر عید خاصه عید صیام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۲ - مطلع ثانی: به‌ گاه بام‌ که خورشید چرخ آینه‌ ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۳ - در ستایش پادشاه اسلام پناه ناصرالدین شاه غازی: پی نظاره ی فرّخ هلال عید صیام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۴ - در ستایش مرحوم میرزا تقی خان رحمه‌الله گوید: پی نظارهٔ فرخ هلال عید صیام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۵ - در ستایش پادشاه رضوان جایگاه محمد شاه غازی طاب اللّه ثراه‌ گوید: در شهر ری امسال به هرسو که نهم گام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۶ - د‌ر ستایش پادشاه رضوان جایگاه محمد شاه غازی طاب ثراه گوید: شب دوشین دو پاسی رفته از شام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۷ - د‌ر ستایش نواب ملک آرا حاکم مازندران گوید: گشت دی آباد چون بغداد ویرانم ز شام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۸ - د‌ر ستایش پادشاه جمجاه ناصرالدین شاه غازی خلدالله سلطانه‌گوید: من ازین پس می‌خورم می ‌گر حلالست ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۹ - د‌ر ستایش مرحوم میرزا تقی خان رحمه‌الله‌ گوید: هرآنچه هست مه و سال و هفته و ایام

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۰ - در ستایش شاهزاده فریدون میرزا: ایا غلام من امروز سخت پژمانم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۱ - مطلع ثانی: منم‌ که ازکف زربخش آفت‌ کانم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۲ - در ستایش رستم خان فرماید: من آن نشاط ‌کز این بزم دلستان بینم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۳ - د‌ر ستایش عبدالله خان صدر فرماید: خیز ای غلام تا زین بر بادپا زنیم

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۴ - د‌ر مدحت جغتای خان بن ارغون میرزا می‌فرماید: آمد برم سحرگه آن ترک سیمتن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۵ - در مدح امیرالامرا‌‌ء العظام شاهرخ خان قاجار می‌فرماید: انجمن پر انجمست از مهر چهر ماه من

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۶ - در ستایش امیرالامراء العظام حسین خان نظام‌الدوله گوید: اندر جهان دو چیز از دل برد محن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۷ - د‌ر مدح فریدون میرزا: ای به مشکین موی تو مسکین دلم‌کرده...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۸ - و له فی‌المدیحه: بارک‌الله بارک‌الله زان بت پیمان‌...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۹ - در ستایش شاهزاده اباقاآن میرزا ابن شجاع السلطنه می فرماید: تیغ را دانی به استحقاق ‌کبوَد تیغ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۰ - د‌ر منقبت هژبر سالب علی بن ابیطالب علیه السلام گوید: چند خواهی پیرهن از بهر تن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۱ - در ستایش پادشاه جمجاه محمد شاه غازی طاب الله ثراه: دلی مباد گرفتار عشق چون دل من

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۲ - و له فی ا‌لمدیحه: دوش مرا تافت نور عقل به روزن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۳ - د‌ر تهنیت خبر بهبو‌دی محمدشاه غازی به فارس و شادمانی حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید: زآستان خواجهٔ اعظم چراغ انجمن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۴ - در مدح کامران میرزای مرحوم ابن فتحعلی شاه مغفور طاب‌الله ثراه گوید: ز یک غمزه ربوده دل ز من آن ماه سی...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۵ - در مدح محمدشاه مبرور و لشکر کشیدن به سمت هرات گوید: سخن‌گزافه چه رانی ز خسروان‌کهن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۶ - در مدح شاهزاهٔ آزاد‌ه هلاکوخان بن شجاع السلطنه: مخسب ای صنم امشب بخواه بادهٔ روشن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۷ - در ستایش جناب جلالت مآب نظام المک فرماید: مگر شقیق عقیقست و کوه ‌کان یمن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۸ - و لی فی‌المدیحه: آن خال سیه بر لب جان‌پرور جانان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۹ - ‌در ستایش ولیعهد مغفور عباس شاه طاب‌الله ثراه می‌فرماید: الحمدکه از تربیت مهر درخشان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۰ - در ستایش یکی از سرداران ولیعهد مبرور فرماید: امین داور و دارا معین ملت و ایمان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۱ - در ستایش شاهنشاه با داد و دین شاه ناصرالدین ‌ادام ا‌لله اقباله و اقام اجلاله فرماید: ای رخت خالق خورشید و لبت رازق جان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۲ - در مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور طاب‌الله ثراه فرماید: ای طرهٔ دلدار من ای افعی پیچان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۳ - د‌ر مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور انارلله برهانه می‌فرماید: بارهاگفته‌ام ای ری به تو این راز ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۴ - ‌در مدح شاهزادهٔ آز‌اده هلاکوخان‌بن شجاع السلطنه می‌فرماید: بر یاد صبوحی به رسم مستان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۵ - در مدح شاهزادهٔ گردون و ساده فریدون میرزا فرمانفرمای فارس می‌فرماید: به عزم پارس دل پارسایم از کرمان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۶ - د‌ر ستایش شاه مبرور محمدشاه غازی طاب‌الله ثراه‌ گوید: به عید قربان قربان‌کنند خلق جهان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۷ - د‌ر مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید: پدری و پسری سایه و نور یزدان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۸ - و من افکار طبعه فی‌المدیحه: تاج دولت رکن دین غیث زمین غوث زمان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۹ - در مدح جناب حاجی و شاهنشاه مبرور محمد شاه غازی: چو رای خواجه اگر پیر‌ گشته است جهان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۰ - و له فی المدیحه: خلق را چون آفرید از لطف خلاق جهان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۱ - د‌ر مدحت مرحوم مغفور حاج حسن‌خان شیرازی می‌فرماید: در دور دارای زمین در عهد خاقان زمان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۲ - د‌ر ستایش ‌دو شاهزاده آزاده حسینعلی میرزای فرمانفرما و حسنعلی میرزا شجاع السلطنه گوید: دو خورشد جهانگیرند از یک آسان نابان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۳ - در ستایش امیرالامراء العظام حسین خان نظام‌الدوله فرماید: دوش اندر خواب دیدم بر قد سروی جوان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۴ - فی‌المدیحه ایضاً: دوش چون شد رشتهٔ پروین عیان از آس...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۵ - د‌ر مدحت جناب حاج میرزا آقاسی رحمه ا‌لله می‌فرماید: ز خلق خواجهٔ عالم ز رای مهتر دوران

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۶ - در ستایش مرحوم مبرو‌ر شجاع ا‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب‌الله ثراه می‌فرماید: ساقی در این هوای سرد زمستان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۷ - و له فی المدیحة: صبح برآمد به ‌کوه مهر درخشان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۸ - د‌ر ستایش صدر اعظم در باب فتنهٔ باب گوید: صدر اعظم شد چو بخت شهریار از نو ج...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹ - بر سبیل تغزل و ترکیب‌بند گوید: گر خضر دهد آب بقایت به زمستان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۰ - در مدح د‌و شاهزاد‌هٔ آزاده محمد قلی میرزا الملقب به ملک‌آرا و شجاع السلطنهٔ مغفور طاب الله ثرا هما فرماید: گشته در برجی دو نجم سعد گردون را ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۱ - د‌ر مدح پسرهای شجاع السلطنه مغفور طاب ا‌لله ثراه فرماید: مرا در شش جهت از پنج تن خاطر بود ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۲ - در مدح شاهزاده آزاده شجاع ا‌لسلطنه مرحوم حسنعلی میرزا طاب‌الله ثراه فرماید: نادرترین اشیا نیکوترین امکان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۳ - و له فی المدیحه: نظام مملکت از خنجر بهادرخان

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۴ - در مدح هژبر سالب علی‌بن ابیطالب صلوات ا‌لله و سلامه علیه ‌گوید: رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر دا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۵ - در مدح حاج میرزا آقاسی طاب ا‌لله ثراه گوید: عید دان چیست لب چون عید خندان داشتن

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۶ - در ستایش شاهزادهٔ آزاد شجاع السلطنه مرحوم حسنعلی میرزا طاب‌ لله ثراه فرماید: آوخ آوخ‌که شد پسرعم من

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۷ - در مدح شجاع السلطنه حسنعلی میرزا: رود آمون‌ گشت هامون ز اشک جیحون‌ز...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۸ - د‌ر مدح شاهزادهٔ آزاده مؤیدالدوله طهماسب میرزا فرماید: از چه نگویم سپاس ایزد بیچون

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۹ - در ستایش پادشاه خلد آشیان محمدشاه غازی طاب‌الله ثراه فرماید: ای ترک من ای عید تو چون روی ‌تو م...

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۰ - وله فی المدیحه: منجر چون تافت مهر ازکاخ‌گردون

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۱ - در هزل و مطایبه گوید: یازده ساله کودکی هست به کاخم اندرون

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۲ - د‌ر مدحت عمدهٔ الخوانین العظام شمس الدین خان افغان می‌فرماید: آفتاب زمانه شمس‌الدین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۳ - د‌ر ستایش حاج میرزا آقاسی رحمه‌لله فرماید: از بوی بهار و فر فروردین‌

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۴ - در ستایش میرزا تقی‌خان امیرنظام‌ گوید: امسال ‌گویی از اثر باد فرودین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۵ - د‌ر ستایش صدراعظم د‌ام اجلاله فرماید: به راغ و باغ گذرکرد ابر فروردین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۶ - فی المدیحه: حبذا تشریف شاهشاه دریا آستین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۷: خوش بود خاصه فصل فروردین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۸ - در ستایش محمدشاه غازی طاب الله ثراه فرماید: در ملک جم ز شوق شهنشاه راستین

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹۹ - و من نوادر طبعه: دوش چو سلطان چرخ ‌گشت به مغرب مکین

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۰ - وله ایضاً: دوش ‌که شاه اختران والی چرخ چارمین

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۱ - وله فی المدیحه: عیدست و آن ابرو کمان دلدادگان را ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۲ - د‌ر مدح محمد شاه غازی انارالله برهانه‌ گوید: ماه دو هفت سال من آن یار نازنین

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۳ - د‌ر مطایبه‌ گوید: ماه من دارد ز سیم ساده یک خرمن سرین

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۴ - د‌ر مدح هلاکو خان بن شجاع السلطنه مرحوم فرماید: آن خال سیه از بر آن نرگس جادو

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۵ - در مدح پادشاه خلد آشیان محمدشاه مغفور طاب الله ثراه فرماید: الحمدکه آمد ز سفر موکب خسرو

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۶ - در مدح نجفقلی میرزای وا‌لی پسر حسینعلی میرزای فرمانفرما فرماید: ای ترک من ای مهر سپهرت شده هندو

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۷ - در ستایش شاهزاده مبرور فریدون میرزای فرمانفرما فرماید: دوش چو بنهفت نوعروس ختن رو

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۸ - د‌ر مدح شاهنشاه اسلام‌پناه ناصرالدین شاه خلد لله ملکه و اقباله‌ گوید: باز سرسبز شد زمین ز گیاه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۹ - د‌ر ستایش پادشاه رضوا‌ن جایگاه مغفور محمدشاه مبرور طاب ثراه فرماید: دو چشم باز و دوگوشم فراز مانده به...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۰ - د‌ر مدح شهنشاه ماضی محمدشاه غازی طاب ثراه گوید: روز آدینه شدم بر در خلوتگه شاه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۱ - در مدح صدراعظم: دوش چون‌گشت‌جهان از سپه‌زنگ سیاه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۲ - د‌ر مدح شاهنشاه ماضی محمدشاه غا‌زی طاب‌ا‌لله ثراه گوید: شد عید و مه روزه سفرکرد به اکراه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۳ - د‌ر ستایش جناب اشرف امجد صدراعظم دام‌ظله و جناب جلالت مآب نظام ا‌لملک دام شوکته ‌گوید: صدراعظم آفتابست و نظام‌الملک ماه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۴ - در ستایش وزیر بی نظیر میرزا ابواقاسم قائم مقام فرماید: مگوگناه بود بر رخ نگار نگاه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۵ - ایضاً د‌ر مدح شاهنشاه ماضی محمدشاه قاضی طاب ثراه: شاها ز ساغر لب ساقی شراب خواه

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۶ - در مدح معتمدالدوله منوچهرخان ‌گوید: ماه من در جمع تا چون شمع چهر افرو...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۷ - در مدح شاهزاده ی مبرور شجاع السلطنه مغفور حسنعلی میرزا فرماید: عبدس و ساقی در قدح‌، صهبا ز مینا ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۸ - و له فی المدیحه: عیدست و جام زرنشان از می‌گران‌بار...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۹ - مطلع ثانی: جشنی ز نوروز عجم‌ کاراستش جمشید جم

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۰ - در ستایش پادشاه علیین جایگاه محمدشاه غازی: ای برده غمت تاب ز دل خواب ز دیده

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۱ - د‌ر مدح شاهزاد‌ه حسنعلی میرزای شجاع‌ا‌لسلطنه فرماید: بناز ای طوس بر راز و ببال ای خاور...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۲ - در مدح شاهنشاه ماضی محمدشاه غازی طاب الله ثراه گوید: سرو سیمین مرا از چوب خونین‌ گشت پای

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۳ - در مدح شاهزاده حسنعلی میرزای شجاع السلطنه فرماید: ای دفتر گل از ورق حسن تو بابی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۴ - در نسبت ممکن و واجب و هژبر سالب علی بن ابی‌طالب علیه السلام گوید: حمد بیحد را سزد ذاتی‌که بی همتاستی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۵ - در توصیف زلف و تخلص بنام نامی مظهرالعجایب غالب کل غالب علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام گوید: تو ای نیلوفر بویا که خورشیدت دلیل...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۶ - له من‌ کلا‌مه: نهانی از نظر ای بی‌نظیر از بس عیا...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۷ - در مدح مقر بالخاقان معتمدالدوله منوچهر‌خان فرماید: ماه من ماند به سر و ار سرو جولان ...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۸ - و له من کلا‌مه: تبارک ای نگار خلّخی ای ماه نوشادی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲۹ - و له فی المدیحه: گشودی زلف قیرآگین جهان را قیروان‌...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۰ - و له فی المدیحه: آوخا کز کین چرخ چنبری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۱ - در مدح جناب شریعتمدار حجة‌الاسلام آقا محمد مهدی کلباسی گوید: ای زلف یار من از بس معنبری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۲ - در ستایش شاهزاده آزاده حسنعلی میرزای شجاع السلطنه فرماید: دوش درآمد از درم آن مه برج دلبری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۳ - و له فی المدیحه: عقرب جراره دارد ماه من بر مشتری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۴ - د‌ر مدح امیرالامراء حسن‌خان نظام‌الدوله و تاریخ حفر قنوات سته د‌ر مملکت فارس گوید: به‌ گیسو روی آن ترک تتاری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۵ - و له فی المدیحه: ای زلف عزم سرکشی از روی یار داری

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۶ - در ستایش شهنشاه ماضی محمدشاه غازی طاب‌الله ثراه گوید: ای زلف یار چرا آشفته و دژمی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۷ - و له من‌ کلامه: ترک کشتی‌گیر من میل شنا دارد همی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۸ - و له فی المدیحه: اگر هرکس نماید میش را در عید قربانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳۹ - د‌ر مدح امیرالامراء ا‌لعظام حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید: ای ترک سیه‌چشم سراپا همه جانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۰ - د‌ر تزکیهٔ نفس ناسوتی و توجه به عالم لاهوتی و اشاره به مدح خامس آل ‌عبا سیدالشهدا علیه السلام: ای دل چو تو حالی صفت خویش ندانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۱ - در ستایش امیر بی نظیر الله قلیخان ایلخانی قاجار فرماید: ای روی تو فهرست شادمانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۲ - و لی فی المدیحه: ای مار سیاه جعد جانانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۳ - و له فی المدیحه: به تار زلف دوتا چون نظرکنی دانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۴ - د‌ر مدح خاتم انبیا محمد مصطفی و امام عصر عجل الله فرجه و ستایش محمدشاه غا‌زی و جناب حاجی میرزا آقاسی گوید: بود این نکته در حکمت‌سر‌ای غیب بر...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۵ - در مدح شاهزادهٔ آزاده هلاکوخان بن شجاع ا‌لسلطنهٔ مرحوم فرماید: تعالی‌الله‌ که شد معمار انصاف جها...

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۶ - در ستایش جناب جلالت مآب میرزا کاظم نظام الملک دام مجده گوید: چو دولت جمع ‌گردد با جوانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۷ - د‌ر مدح اسدالله الغالب علی‌بن ابیطالب علیه السلام و ستایش محمد شاه مرحوم: سروش غیبم‌گوید به‌گوش پنهانی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۸ - د‌ر مدح شاهنشاه مبرور محمد شاه مغفور طاب‌الله ثراه گوید: دلکی هست مرا شیفته و هرجایی

قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴۹ - در مدح هژبر سالب و شهاب الله الثاقب اسدالله الغالب علی ابن ابیطالب علیه السلام گوید: شبی‌گفتم خرد راکای مه‌گردون دانایی