صفحه‌اصلی شاعران شاه نعمت‌الله ولی

دوبیتی‌ها

دوبیتی شمارهٔ ۱: سر محبوب را مکن پیدا

دوبیتی شمارهٔ ۲: در ازل زنده کرد او دل ما

دوبیتی شمارهٔ ۳: از صفات خود اگر یابی فنا

دوبیتی شمارهٔ ۴: به نور غیب روشن شد دل ما

دوبیتی شمارهٔ ۵: هر نفس آئینه ای از غیب بنماید به ما

دوبیتی شمارهٔ ۶: نور خورشید می دهد ما را

دوبیتی شمارهٔ ۷: قلعهٔ دل خوشتر است از قلعهٔ این ش...

دوبیتی شمارهٔ ۸: دعانی من الکرمان ثم دعانیا

دوبیتی شمارهٔ ۹: در ازل زنده کرد او دل ما

دوبیتی شمارهٔ ۱۰: نور خورشید می دهد ما را

دوبیتی شمارهٔ ۱۱: از صفات خود اگر یابی فنا

دوبیتی شمارهٔ ۱۲: به نور غیب روشن شد دل ما

دوبیتی شمارهٔ ۱۳: هر نفس آئینه ای از غیب بنماید به ما

دوبیتی شمارهٔ ۱۴: قلعهٔ دل خوشتر است از قلعهٔ این ش...

دوبیتی شمارهٔ ۱۵: الهی انت غفار الخطایا

دوبیتی شمارهٔ ۱۶: سرّ محبوب خود مکن پیدا

دوبیتی شمارهٔ ۱۷: دعانی من الکرمان ثم دعانیا

دوبیتی شمارهٔ ۱۸: همه مستهلکند موج و حباب

دوبیتی شمارهٔ ۱۹: ضاد و نقطه به همدگر دریاب

دوبیتی شمارهٔ ۲۰: درّهٔ بیضا ز بحر ما طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۱: این بهشت از آشنای او طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۲: دردمندانه طبیبی می ‌طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۳: هر بلائی که باشد از محبوب

دوبیتی شمارهٔ ۲۴: دردمندانه طبیبی می طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۵: درهٔ بیضا ز بحر ما طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۶: این بهشت از آشنای او طلب

دوبیتی شمارهٔ ۲۷: همه مستهلکند موج و حباب

دوبیتی شمارهٔ ۲۸: انسان کامل است که مجلای ذات اوست

دوبیتی شمارهٔ ۲۹: دل تو خلوت محبت اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۰: دل آینه دار حضرت اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۱: زبان دل و جان به فرمان اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۲: بر همه صورتی مصور اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۳: در حقیقت فاعل افعال اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۴: جام می از بهر می داریم دوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۵: همه عالم جمال حضرت اوست

دوبیتی شمارهٔ ۳۶: هر چیز که آن متاع دنیاست

دوبیتی شمارهٔ ۳۷: جام و می را گر دو می گوئی رواست

دوبیتی شمارهٔ ۳۸: یوسف گل پیرهن برهان ماست

دوبیتی شمارهٔ ۳۹: با محیط عشق او دریا بر ما شبنمی است

دوبیتی شمارهٔ ۴۰: نقش عالم جز خیال یار نیست

دوبیتی شمارهٔ ۴۱: عشق را جز عقل لایق هست و نیست

دوبیتی شمارهٔ ۴۲: به قدر حوصله ای جام می دهد ساقی

دوبیتی شمارهٔ ۴۳: همه عالم تن است و او جان است

دوبیتی شمارهٔ ۴۴: جنت نفس دوزخ جان است

دوبیتی شمارهٔ ۴۵: این ظلمت و نور ، جسم و جانست

دوبیتی شمارهٔ ۴۶: اگر چنانچه بزرگی به شکل انسان است

دوبیتی شمارهٔ ۴۷: دلیل ما به خدا حضرت خداوند است

دوبیتی شمارهٔ ۴۸: از تجلی ذوق اگر داری خوشست

دوبیتی شمارهٔ ۴۹: خانقاه نعمت الله را صفائی دیگر است

دوبیتی شمارهٔ ۵۰: حکم عدل نام آن شاه است

دوبیتی شمارهٔ ۵۱: دل تو بارگاه الله است

دوبیتی شمارهٔ ۵۲: بدان که حضرت اعلی نمی توان دانست

دوبیتی شمارهٔ ۵۳: عین ما این سخن چو با ما گفت

دوبیتی شمارهٔ ۵۴: اعیان که نمودند به وجهی چه توان گفت

دوبیتی شمارهٔ ۵۵: هست الله اسم اعظم ذات

دوبیتی شمارهٔ ۵۶: ذات احدیت است این ذات

دوبیتی شمارهٔ ۵۷: گفتم که عبارتی ز وحدت

دوبیتی شمارهٔ ۵۸: هست اللّه اسم حضرت ذات

دوبیتی شمارهٔ ۵۹: ذات احدیت است این ذات

دوبیتی شمارهٔ ۶۰: گفتم که عبارتی ز وحدت

دوبیتی شمارهٔ ۶۱: خانقاه نعمت‌اللّه را صفائی دیگر است

دوبیتی شمارهٔ ۶۲: از تجلی ذوق اگر داری خوش است

دوبیتی شمارهٔ ۶۳: یوسف گل پیرهن سلطان ماست

دوبیتی شمارهٔ ۶۴: با محیط عشق او دریا بر ما شبنم است

دوبیتی شمارهٔ ۶۵: جام و می را گرد و می‌گوئی رواست

دوبیتی شمارهٔ ۶۶: دل تو بارگاه اللّه است

دوبیتی شمارهٔ ۶۷: هر چیز که آن متاع دنیاست

دوبیتی شمارهٔ ۶۸: ای آنکه جزو لایتحزی دهان تست

دوبیتی شمارهٔ ۶۹: ساقی ما به ذوق سرمست است

دوبیتی شمارهٔ ۷۰: جنت نفس دوزخ جان است

دوبیتی شمارهٔ ۷۱: همه عالم تن است و او جان است

دوبیتی شمارهٔ ۷۲: بدان که حضرت اعلی نمی ‌توان دانست

دوبیتی شمارهٔ ۷۳: این ظلمت و نور جسم و جان است

دوبیتی شمارهٔ ۷۴: نزد ما خلت خلیل این است

دوبیتی شمارهٔ ۷۵: دل تو خلوت محبت اوست

دوبیتی شمارهٔ ۷۶: دل آینه دار حضرت اوست

دوبیتی شمارهٔ ۷۷: زبان و دل و جان به فرمان اوست

دوبیتی شمارهٔ ۷۸: به همه صورتی مصور اوست

دوبیتی شمارهٔ ۷۹: جام می از بهر می داریم دوست

دوبیتی شمارهٔ ۸۰: در حقیقت فاعل افعال اوست

دوبیتی شمارهٔ ۸۱: حکم و عدل نام آن شاه است

دوبیتی شمارهٔ ۸۲: نقش عالم جز خیال یار نیست

دوبیتی شمارهٔ ۸۳: عشق را جز عشق لایق هست نیست

دوبیتی شمارهٔ ۸۴: همه نیکند و هیچ خود بد نیست

دوبیتی شمارهٔ ۸۵: دل منزل نزل پادشاهی است

دوبیتی شمارهٔ ۸۶: رمضان آمد و روان بگذشت

دوبیتی شمارهٔ ۸۷: حال هم با همدگر خواهیم گفت

دوبیتی شمارهٔ ۸۸: عین ما این سخن چو با ما گفت

دوبیتی شمارهٔ ۸۹: اعیان که نمودند به وجهی چه توان گفت

دوبیتی شمارهٔ ۹۰: عشق اگر در جان نباشد جان چه باشد ...

دوبیتی شمارهٔ ۹۱: عمر بی او اگر گذاری هیچ

دوبیتی شمارهٔ ۹۲: عمر بی او اگر گذاری هیچ

دوبیتی شمارهٔ ۹۳: روح او جان جملهٔ ارواح

دوبیتی شمارهٔ ۹۴: خشت عقل از قالبش بیرون فتاد

دوبیتی شمارهٔ ۹۵: هر چه خواهی به قدر استعداد

دوبیتی شمارهٔ ۹۶: هر که او بر خاک این درگه فتاد

دوبیتی شمارهٔ ۹۷: مطلوب خود است و طالب خود

دوبیتی شمارهٔ ۹۸: صوفی باصفا وفا دارد

دوبیتی شمارهٔ ۹۹: هر که او با یزید یاری کرد

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۰: آتش غیرتش برافروزد

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۱: هر که او از خدای ما ترسد

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲: عقل علمش به ذات او نرسد

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۳: ماضی و مستقبلت گر حال شد

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۴: ابر خوش دامنی به ما افشاند

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۵: عاقلی کی به عاشقان ماند

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۶: عاقلان گر چه بسی در سفته اند

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۷: مرغ زیرک بین که یاهو می‌زند

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۸: عقل نفی ما سوی اللّه می‌ کند

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۹: صبری کنیم تا ستم او چه می‌ کند

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۰: ظاهر و باطن ار چه ضد انند

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۱: نور او را به نور او بیند

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۲: خلق و حق را به همدگر بیند

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۳: نتواند که گوشه بگزیند

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۴: همه عالم ز حضرتش موجود

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۵: بسط او از بسط آن سلطان بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۶: هر بلا کز حضرتش ما را بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۷: کون جامع جامع اسما بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۸: سرّ علم قدر عظیم بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۱۹: مشهد آل مشهد روضهٔ رضوان بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۰: ناظر و منظور آنجا کی بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۱: یک هویت اول و آخر بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۲: جمله آئینه یک حدید بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۳: نفس ناقص بخیل خواهد بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۴: همه عامل یکی بود موجود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۵: هر چه بوده است و هر چه خواهد بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۶: هر چه در غیب و در شهادت بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۷: حق تعالی دری به ما بگشود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۸: نور دین این سخن چنین فرمود

دوبیتی شمارهٔ ۱۲۹: در هزاران یکی چو بنماید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۰: در عین تو او چو خود نماید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۱: به هر صورت که ما را رو نماید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۲: در جملهٔ مرتبه بر آید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۳: آن کریمی که از کرم هر روز

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۴: نعمت خود خدا به ما بخشید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۵: خلعتی خوش خدا به ما بخشید

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۶: عاقلان گرچه بسی دُر سفتهاند

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۷: عقل نفی ما سوای الله می کند

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۸: صبری کنیم تا ستم او چه می کند

دوبیتی شمارهٔ ۱۳۹: عاقلی کی به عاشقان ماند

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۰: نور او را به نور او بیند

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۱: هرچه بوده است و هر چه خواهد بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۲: همه عالم یکی بود موجود

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۳: بنده آخر کجا خدا گردد

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۴: همه عالم ز حضرتش موجود

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۵: در جمله مرتبه برآید

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۶: در عین تو او نکو نماید

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۷: هر چه در غیب و در شهادت بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۸: به هر صورت که ما را رو نماید

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۹: هر بلا کز حضرتش ما را بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۰: ناظر و منظور آنجا کی بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۱: یک هویت اول و آخر بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۲: گوهر دُر یتیم از ما بجو

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۳: بر علم قدر عظیم بود

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۴: هرکه او از خدای ناترسد

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۵: عقل و علمش به ذات او نرسد

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۶: صوفی با صفا وفا دارد

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۷: هرکه او برخاک این درگه فتاد

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۸: خشت عقل از قالبش بیرون فتاد

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۹: نعمت خود خدا به ما بخشید

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۰: خلعتی خوش خدا به ما بخشید

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۱: مطلوب خود است و طالب خود

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۲: آتش غیرتش برافروزد

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۳: در همه آئینهٔ اسما نگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۴: آن دلبر شوخ مست بنگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۵: عارفانه اول و آخر نگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۶: یک وجود و مراتبش بسیار

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۷: آینه بردار و در وی کن نظر

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۸: منکرت گر همی کند انکار

دوبیتی شمارهٔ ۱۶۹: ما به غیر از یار اول کس نمی گیریم...

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۰: نه دار بماند و نه دیار

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۱: واحد به کثیر گشته ظاهر

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۲: منکرت گر همی کند انکار

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۳: ما به غیر از یار اول کس نمی ‌گیری...

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۴: نه دار بماند و نه دیار

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۵: عارفانه اول و آخر نگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۶: آئینه بردار و در وی کن نظر

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۷: آن دلبر شوخ مست بنگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۸: در همه آئینه ای اسما نگر

دوبیتی شمارهٔ ۱۷۹: خوش صفایی یافتم از خدمتش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۰: خوش آب حیاتی است درین چشمه بنوشش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۱: عقل کل لوح قضا می‌خوانمش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۲: عقل را نایب خدا دانش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۳: از جام و حباب آب می نوش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۴: عقل کل لوح قضا می خوانمش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۵: عقل را نایب خدا دانش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۶: از جام حباب آب می نوش

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۷: عمل و علم هست کار خواص

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۸: خوش سماعی و عارفان در رقص

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۹: در آئینهٔ وجود مطلق

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۰: در آینهٔ وجود مطلق

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۱: گر بیابی کمال اهل کمال

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۲: گر بیابی کمال اهل کمار

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۳: گر چه دارم ساغر اسما مدام

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۴: رو به خاک راه او بنهاده ‌ام

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۵: آن گنج که مخفی بود از عالم و از آدم

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۶: در سراپردهٔ میخانه مقامی دارم

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۷: پیش از وجود آدم بودیم با تو همدم

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۸: بگذر ز وجود و از عدم هم

دوبیتی شمارهٔ ۱۹۹: ما گدای خودیم و شاه خودیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۰: بسی نقشی که بر دیده کشیدیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۱: رندی که حریف ماست مائیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۲: بسی نقشی که بر دیده کشیدیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۳: ما گدای خودیم و شاه خودیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۴: رو به خاک راه او بنهاده ام

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۵: در سراپردهٔ میخانه مقامی دارم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۶: رندیکه حریف ماست مائیم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۷: بگذر ز وجود وز عدم هم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۸: آن گنج که مخفی بود از عالم و از آدم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۹: یک عین به اختلاف اعیان

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۰: خدایا تشنه ایم و جمع یاران

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۱: ساقیا از روی لطف بیکران

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۲: ای صبا گر روی به ترکستان

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۳: از این عالم بدان عالم سفر کن

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۴: در صورت و معنیش نظر کن

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۵: فقر بگزین و غنا ایثار کن

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۶: بگذر از خوف و رجا با ما نشین

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۷: خوش بگو الله و اسم ذات بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۸: خوش بگو الله و اسم ذات بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۱۹: ذکر حق می گوی و در خلوت نشین

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۰: باده می نوش و جام را می بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۱: این صفات بد اگر از خود جدا سازی چ...

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۲: من حسینی مذهبم ای یار من

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۳: یک عین به اختلاف اعیان

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۴: کون جامع جامع این است و آن

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۵: فقر بگزین و غنا ایثار کن

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۶: در صورت و معنیش نظر کن

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۷: باده می نوش و جام را می بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۸: خوش بگو اللّه و اسم ذات بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۹: خوش بگو اللّه و اسم ذات بین

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۰: ذکر حق می گو و در خلوت نشین

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۱: خنک چشمی که بیند حضرت او

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۲: جامی است جهان نما دل تو

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۳: دنیی دون دنی از دون مجو

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۴: تا تونشوی یگانهٔ او

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۵: مخبر چو نمانده است خبر کو

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۶: مصصفا فرمود بقوا او تقوا

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۷: مقدم بر همه اسما است الله

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۸: مظهر کامل است عبدالله

دوبیتی شمارهٔ ۲۳۹: نعمت الله به عشق حضرت شاه

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۰: اسم اعظم او به ما آموخته

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۱: رایت الله فی عینی بعینه

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۲: رهرو میر ما خلیل الله

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۳: به هر صورتی نشئه ای یافته

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۴: رهر و میر ما خلیل اللّه

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۵: مقدم بر همه اسماست اللّه

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۶: اهل عقبی همت از وی یافته

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۷: اگر درویش می‌جوئی منم درویش بیچاره

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۸: مظهر اسم اعظم است آن شاه

دوبیتی شمارهٔ ۲۴۹: مظهر کامل است عبداللّه

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۰: ما شرح اصطلاحات گفتمی عارفانه

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۱: رایت اللّه فی عینی بعینه

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۲: گر بمیری ز خود بقا یابی

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۳: ز صورت گر شوی فانی ازین معنی بقا ...

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۴: رفتی ای خواجه و زیان کردی

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۵: در ره حق اگر تو دیناری

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۶: گر یکی را دو بار بشماری

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۷: گر تو عارف شوی شوی بخشی

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۸: هر که باشد محب آل علی

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۹: در حقیقت یکی است تا دانی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۰: جامع عالمی اگر دانی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۱: عالم حق حق است تا دانی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۲: شمع خوشی افروختی عود دل ما سوختی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۳: خانهٔ تاریک اگر روشن کنی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۴: ظاهر جامیم و باطناً می

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۵: چون برسی به بحر ما واقف حال ما شوی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۶: نگاری مست ولا یعقل چو ماهی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۷: خانهٔ تاریک اگر روشن کنی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۸: گر بمیری ز خود بقا یابی

دوبیتی شمارهٔ ۲۶۹: ظهوری لم یزل ذاتی بذاتی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۰: گر تو عارف شوی شوی بخشی