صفحه‌اصلی شاعران منوچهری دیوان اشعار

قصاید و قطعات

شمارهٔ ۱ - در صفت بهار و مدح ابوالحسن: نوبهار آمد و آورد گل و یاسمنا
شمارهٔ ۲: همی‌ریزد میان باغ، لؤلؤها به زنبرها
شمارهٔ ۳: چو از زلف شب بازشد تابها
شمارهٔ ۴: غرابا مزن بیشتر زین نعیقا
شمارهٔ ۵: ای با عدوی ما گذرنده ز کوی ما
شمارهٔ ۶: دوستان! وقت عصیرست و کباب
شمارهٔ ۷: در خمار می دوشینم ای نیک حبیب
شمارهٔ ۸: آمد شب و از خواب مرا رنج و عذابست
شمارهٔ ۹ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: ای ترک ترا با دل احرار چه کارست
شمارهٔ ۱۰: الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست
شمارهٔ ۱۱: چرخست ولیکن نه درو طالع نحسست
شمارهٔ ۱۲: سپیده‌دم که وقت کار عامست
شمارهٔ ۱۳ - در وصف خزان و مدح احمدبن عبدالصمد وزیر سلطان مسعود: المنة لله که این ماه خزانست
شمارهٔ ۱۴: می بر کف من نه که طرب را سبب اینست
شمارهٔ ۱۵: این قصر خجسته که بنا کرده‌ای امسال
شمارهٔ ۱۶ - در وصف نوروز و مدح خواجه ابوالحسن بن حسن: روزی بس خرمست، می‌گیر از بامداد
شمارهٔ ۱۷ - در مدح ابوحرب بختیار: ساقی بیا که امشب ساقی به کار باشد
شمارهٔ ۱۸: به فال نیک و به روز مبارک شنبد
شمارهٔ ۱۹: جز به چشم عظمت هر که درو در نگرد
شمارهٔ ۲۰ - در وصف بهار و مدح فضل بن محمد حسینی: وقت بهارست و وقت ورد مورد
شمارهٔ ۲۱ - در مدح خواجه احمد وزیر سلطان مسعود غزنوی: ابر آذاری چمنها را پر از حورا کند
شمارهٔ ۲۲ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند
شمارهٔ ۲۳ - در وصف نوروز و مدح خواجه احمدبن عبدالصمد وزیر: نوروز روز خرمی بیعدد بود
شمارهٔ ۲۴: آمد ای سید احرار! شب جشن سده
شمارهٔ ۲۵ - در وصف بهار و مدح خواجه طاهر: باد نوروزی همی در بوستان سامر شود
شمارهٔ ۲۶ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: صنما بی تو دلم هیچ شکیبا نشود
شمارهٔ ۲۷ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
شمارهٔ ۲۸ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: بر لشکر زمستان نوروز نامدار
شمارهٔ ۲۹ - در وصف بهار و مدح خواجه علی‌بن محمد: هنگام بهارست و جهان چون بت فرخار
شمارهٔ ۳۰: با رخت ای دلبر عیار یار
شمارهٔ ۳۱: به دهقان کدیور گفت انگور
شمارهٔ ۳۲ - در تهنیت نوروز و مدح خواجه ابوالقاسم کثیر: نوروز فرخ آمدو نغز آمد و هژیر
شمارهٔ ۳۳ - در وصف بهار و مدح شهریار: نوبهار آمد و آورد گل تازه فراز
شمارهٔ ۳۴ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: عاشقا رو دیده از سنگ و دل از فولا...
شمارهٔ ۳۵ - در مدح خواجه احمد عبدالصمد وزیر سلطان مسعود: آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز
شمارهٔ ۳۶ - در مدح خواجه ابوالعباس: بیار ساقی زرین نبید و سیمین کاس
شمارهٔ ۳۷ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: سمنبوی آن سر زلفش که مشکین کرد آف...
شمارهٔ ۳۸ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: ای خداوند خراسان و شهنشاه عراق
شمارهٔ ۳۹ - در مدح اسپهبد: بینی آن ترکی که او چون برزند بر چ...
شمارهٔ ۴۰: نوبهار از خوید و گل‌آراست گیتی رن...
شمارهٔ ۴۱: شبی دراز، می سرخ من گرفته به چنگ
شمارهٔ ۴۲ - در مدح وزیر سلطان مسعود غزنوی: الا یا خیمگی! خیمه فروهل
شمارهٔ ۴۳: می ده پسرا! برگل، گل چون مل و مل ...
شمارهٔ ۴۴ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: آمد نوروز ماه با گل سوری به هم
شمارهٔ ۴۵: خیز بترویا! تا مجلس زی سبزه بریم
شمارهٔ ۴۶: ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم
شمارهٔ ۴۷: ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان
شمارهٔ ۴۸ - در مدح منوچهربن قابوس: برآمد ز کوه ابر مازندران
شمارهٔ ۴۹ - در وصف شراب فرماید: ای باده! فدای تو همه جان و تن من
شمارهٔ ۵۰ - در لغز شمع و مدح حکیم عنصری: ای نهاده بر میان فرق جان خویشتن
شمارهٔ ۵۱ - در مدح علی‌بن محمد: شبی گیسو فروهشته به دامن
شمارهٔ ۵۲ - درشکایت از حسودان و دشمنان خود می‌فرماید: حاسدان بر من حسد کردندو من فردم چ...
شمارهٔ ۵۳: فغان ازین غراب بین و وای او
شمارهٔ ۵۴ - در مدح شهریار: رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمن...
شمارهٔ ۵۵ - در شکرگزاری عید و مدح خواجه محمد: ماه رمضان رفت و مرا رفتن او به
شمارهٔ ۵۶ - در وصف جشن مهرگان و مدح ابوحرب بختیار: برخیز هان ای جاریه، می در فکن در ...
شمارهٔ ۵۷: نبیذ پیش من آمد به شاطی برکه
شمارهٔ ۵۸: خوشا قدح نبیذ بوشنجه
شمارهٔ ۵۹ - در مدح خواجه طاهر: بینی آن بیجاده عارض لعبت حمری قبای
شمارهٔ ۶۰ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: ای لعبت حصاری، شغلی دگر نداری
شمارهٔ ۶۱ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: خواهم که بدانم من جانا که چه خوداری
شمارهٔ ۶۲ - در وصف نوروز و مدح (ملک محمد) قصری: نوروز درآمد ای منوچهری
شمارهٔ ۶۳ - در مدح شیخ العمید(ابوسهل زوزنی): چنین خواندم امروز در دفتری
شمارهٔ ۶۴ - در صنعت «جمع و تقسیم» و مدح فرماید: بزن ای ترک آهو چشم آهو از سر تیری
شمارهٔ ۶۵: بساز چنگ و بیاور دوبیتی و رجزی
شمارهٔ ۶۶ - در مدح ابوالحسن بن علی‌بن موسی: رفت سرما و بهار آمد چون طاووسی
شمارهٔ ۶۷ - در شرح شکایت: گاه توبه کردن آمد از مدایح و ز هجی
شمارهٔ ۶۸ - در مدح فضل بن محمد حسینی: به نام خداوند یزدان اعلی
شمارهٔ ۶۹: نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می
شمارهٔ ۷۰ - در وصف بهار و مدح ابو حرب بختیار محمد: نوروز، روزگار مجدد کند همی
شمارهٔ ۷۱ - درمدح علی‌بن عمران: جهانا چه بدمهر و بدخو جهانی
شمارهٔ ۷۲ - در مدح ابوالحسن عمرانی: صنما! گرد سرم چند همی‌گردانی
شمارهٔ ۷۳ - در مدح خواجه ابوسهل زوزنی: نوروز روزگار نشاطست و ایمنی
شمارهٔ ۷۴ - در مدح فضل‌بن محمد حسینی: یکی سخنت بگویم گر از رهی شنوی
شمارهٔ ۷۵ - در وصف اسب و مدح شهریار: آفرین زان مرکب شبدیز فعل رخش خوی
شمارهٔ ۷۶ - در وصف بهار و مدح میرکامگار: اندر آمد نوبهاری چون مهی
شمارهٔ ۷۷ - در مدح سلطان مسعود غزنوی: ای ترک من امروز نگویی به کجایی
شمارهٔ ۷۸: گرفتمت که رسیدی بدانچه می‌طلبی
شمارهٔ ۷۹: نوای تو ای خوب ترک نوآیین