صفحه‌اصلی شاعران مسعود سعد سلمان گزیده اشعار

قطعات

شمارهٔ ۱: شاعران بینوا خوانند شعر با نوا
شمارهٔ ۲: ناگه خروس روزی در باغ جست
شمارهٔ ۳: گرمابه سه داشتم به لوهور
شمارهٔ ۴: آگاه نیست آدمی از گشت روزگار
شمارهٔ ۵ - بر تو سید حسن دلم گرید: بر تو سیدحسن دلم گرید
شمارهٔ ۶ - چندین هزار بیت بدیع بلند ماند: پنجاه و هفت رفت ز تاریخ عمر من
شمارهٔ ۷ - همی بلرزم بر خویشتن چو شاخک بید: کدام رنج که آن مر مرا نگشت نصیب
شمارهٔ ۸ - که از رنج پیری تن آگه نبود: دریغا جوانی و آن روزگار
شمارهٔ ۹ - زشت باشد که شعر گوید کس: در وفات محمد علوی
شمارهٔ ۱۰ - نه خفته نه بیدار نه دیوانه نه هشیار: معروف‌تر از من به جهان نیست خردمند
شمارهٔ ۱۱ - آتش در قبلهٔ آزر زدیم: گردن و گوش غزل و مدح را
شمارهٔ ۱۲ - نداند حقیقت که من کیستم: چه کین است با من فلک را به دل؟
شمارهٔ ۱۳ - شادم بدان که هستی استاد من: ای خواجه بوالفرج نکنی یاد من
شمارهٔ ۱۴ - گفتم که تو مرا مرثیت کنی: گفتم تو مرا مرثیت کنی
شمارهٔ ۱۵ - نه مسلمانی و نه برهمنی: ای خروس ایچ ندانم چه کنی
شمارهٔ ۱۶: ای دلارای روزن زندان