صفحه‌اصلی شاعران محتشم کاشانی دیوان اشعار

قصاید

قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در توحید حضرت باریتعالی و موعظه: نفیر مرغ سحر خوان چو شد بلندنوا
قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - قصیده: ز خاک هر سر خاری که میشود پیدا
قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - تجدید مطلع: گرت هواست که دایم درین وسیع فضا
قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در مدح شاهزاده شهید سلطان حمزه میرزا: ای ماه چارده ز جمال تو در حجاب
قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در مدح پریخان خان خانم: تا نقش ناتوانی من چرخ زد بر آب
قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - وله فی مدیح نواب ولی سلطان‌بن محمدخان: ناگهان بر گرد بخت ملک سر از مهد خ...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - وله ایضا من بدایع افکاره: سرورا ادعیه‌ات تا برسانم به نصاب
قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - فی مدح محراب بیک: جهان جهان دگر شد چو گشت زینت یاب
قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - در مدح حضرت ختمی ماب صلوات الله علیه: از بس که چهره سوده تو را بر در آف...
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - در مدح میر محمدی خان فرماید: چو گل ز صد طرفم چاک در گریبانست
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱ - در مدح مختارالدوله مرشد قلی‌خان استاجلو علیه‌الرحمه گفته: سرای دهر که در تحت این نه ایوان است
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - قصیدهٔ در مدح امیر قاسم بیک طبیب فرماید: آن که درد همه کس رابه تو فرمود علاج
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳ - وله ایضا: تا هست جهان به کام خان باد
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴ - وله ایضا: اگر چه مادر ایام خوش نتیجه فتاد
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - در مدح عالم فاضل شیخ عبدالعال: مرا غمی است ز بیداد چرخ بی‌بنیاد
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در مدح پادشاه دکن گفته: دهنده‌ای که به گل نکهت و به گل جا...
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - این قصیدهٔ را در مدح خواجه آصف صفات ابوالقاسم بک وزیر گفته‌اند: چرخ را باز مه روی تو حیران دارد
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸ - در مدح شاه طهماسب صفوی: ز آهم بر عذار نازکش زلف آن چنان ل...
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در مدح شاه طهماسب صفوی: تا بدن دستگاه جان باشد
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰ - تجدید مطلع: ملک اگر جسم و عدل جان باشد
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ - وله من جواهر المنظوماته فی مدح محمدخان ترکمان گفته: زمانه را دگر آبی به روی کار آمد
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲ - وله فی در الفاظه فی مدیحه ایضا: شب دوش از فغانم آن چنان عالم به ج...
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳ - قصیدهٔ در مدح نظام‌شاه پادشاه دکن: چون شاه نطق دست به تیغ زبان کند
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - ایضا فی مدح مختارالدوله میرزا شاه ولی: سدهٔ آصفیش بود سلیمان به سجود
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵ - وله ایضا قصیده: بر آصف سخی دل به اذل بود سه عید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶ - ایضا فی مدح شاهزاده مظفرلوا سلطان حمزه میرزا گفته: ز پرگار فلک نقشی به روی کار می‌آید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷ - فی مدح محمدخان ترکمان فی حالة نزوله به کاشان: دوش ز ره قاصدی خرم و خندان رسید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸ - در مدح بلقیس زمان بریخان خانم صبیهٔ شاه طهماسب صفوی: دی قاصدی به کلبهٔ این ناتوان رسید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - قصیدهٔ در مدح مرتضی نظام شاه بحری: زهی محیط شکوه تو را فلک معبر
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - تجدید مطلع: شبی به دایتش از روزگار هجر به تر
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱ - در ستایش جلال‌الدین محمد اکبر پادشاه فرماید: چو از جوزا برون تازد تکاور خسرو خ...
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲ - قصیده: سهی بالای بزم آرای مه سیمای مهرآسا
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳ - وله ایضا: رفتی به حرب باد رفیقت درین سفر
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴ - ایضا فی مدح: وقت کم بختی که مرغ دولتم می‌ریخت پر
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۵ - تجدید مطلع: ای به فر ذات بی‌همتا دو عالم را مقر
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۶ - ایضا در مدح شاه‌زاده پریخان خانم فرماید: گشت در مهد گران جنبش دهر آخر کار
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در مدح شاهزاده پریخان خانم بنت شاه طهماسب صفوی: دارم از گلشن ایام درین فصل بهار
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - این قصیدهٔ را به جهت محمد نامی گفته: به ساحل خواهد افتادن دگر بار
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۹ - ایضا من نتایج طبعه فی مدح سلطان الافهم محمد امین سلطان ترکمان: بیماریی به پای حضورم شکسته خار
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۰ - وله ایضا فی مدح بنت شاه دین پناه شاه طهماسب انارالله برهانه: بر دوش حاملان فلک باد پایدار
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - در مدح فرهاد بیک غلام حاکم دارالسلطنه اصفهان: در نسبت است خسرو شاهان نامدار
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا من لطف انفاسه فی مدح اعتمادالدوله میرزا سلمان جابری: در وثاق خاص خود گرد یساق افشاند باز
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۳ - در مدح و منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی‌ابن ابی‌طالب علیه‌السلام: باز نوبت زن دی بر افق کاخ فلک
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴ - فی مدح خلاصه الوزراء میرزا عبدالله جابری: همایون باد شغل آصفی بر آصف عادل
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۵ - قصیدهٔ در مدح یوسف عادل شاه فرماید: اقبال بین که از پی طی ره وصال
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۶ - وله فی مدیح سلطان خلیل ولد شمخال سلطان: داد کوشش اندر عزت مور ذلیل
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۷ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی‌ابن ابی‌طالب: خوش آن زبان که شود چون زبان لوح و...
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۸ - تجدید مطلع: من و دو اسبه دوانیدن کمیت قلم
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۹ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی‌ابن ابیطالب: ای نثار شام گیسویت خراج مصر و شام
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - ایضا فی مدیح ولیخان سلطان ترکمان: باد در عیش مدام از بهجت عید صیام
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۱ - وله ایضا من درر منظوماته فی مدح دستورالاعظم میرزامحمد: روزه رفت و آمد از نزدیک مخدوم الا...
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۲ - فی مدح صدرالاجل امیر شمس‌الدین محمد کرمانی گفته: ایا صبا برسان تحفهٔ درود و سلام
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۳ - ایضا فی مدیحه: ای جهان را به دولت تو نظام
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۴ - در شکایت اهل روزگار و حسب حال خود گفته: ز تاب مشگل اگر نگسلد رگ جانم
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۵ - در مدح شاه طهماسب صفوی: صد شکر کز شفای شهنشاه کامران
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در مدح شاهزاده شهید سلطان حمزه میرزا: رایت فتح جدید گفت شه کامران
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۷ - ایضا در مدح شاهزاده حمزه میرزا: بود به چنگ درنگ جیب مهم جهان
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۸ - در مدح مرتضی نظام شاه پادشاه دکن: ای دهر پیر عیش ز سر گیر کاسمان
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۹ - در مدح سلطان حسن فرماید: آیت اقبال شد رایت سلطان حسن
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - در مدح والی گیلان جمشید زمان گفته: باز شد چشم جهان ای بخت خواب آلودهان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۱ - ایضا من بدایع افکاره فی مدح اعتمادالدوله میرزا لطف الله: دمید صبحی و از پرتو دمیدن آن
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۲ - فی مدح امیر اعظم یوسف بیک بن محمدخان ترکمان: کاشان که مصر روی زمین است در جهان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۳ - در مدح سلطان‌الاعظم الاعدل ابوالمظفر شاه عباس الموسوی الصفوی گفته: شد عراق آباد روزی کز خراسان شد روان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۴ - فی مدح ولده ولیجان سلطان ترکمان گفته: چو دی نسیم سحر خورد بر مشام جهان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۵ - فی مدح دستورالاعظم ابوالمید میرزا جابری طاب ثراه: باد مسعود و همایون خلعت شاه جهان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۶ - فی مدح سلطان محمد صفوی: رسید باز به گوش زمان نوید امان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۷ - فی مدح سلطان‌العادل حمزه میرزا: شکر خدا که پایهٔ دولت ز آسمان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۸ - وله ایضا: به که درین گفته معجز بیان
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۹ - در مدح شاه اسمعیل بن شاه طهماسب صفوی: مژده‌ای اهل زمین که اقبال بر هفت ...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۰ - وله ایضا فی مدح اخوته محمد ممن سلطان ترکمان: به عنوان عیادت ساخت مقدار مرا افزون
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۱ - در مدح شاهزاده شهید سلطان حمزه صفوی: مژده عالم را که دهر از امر رب‌الع...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۲ - ایضا من جمله اشعاره فی مدح میر محمدامین خان ترکمان گفته: داده فزون از فلک زیب زمان و زمین
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۳ - در مدح شاه سلطان محمدبن شاه طهماسب صفوی انارالله برهانه: یارب از عزالهی قرنها دارد نگاه
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۴ - وله ایضا: به صبر یافت نهال امید نشو و نمائی
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۵ - فی مدح خواجه معین‌الدین احمد شهریاری: بر اشراف این عید و آن کامکاری
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۶ - وله ایضا من بدیع افکاره: درین ضعف آن قدر دارم ز بیماری گر ...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۷ - ایضا فی مدیحه: بده داد طرب چون شد بلند از لطف رب...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۸ - در مدح مختارالدوله العلیه میرزامحمد کججی گفته: به شاه شه نشان تا باشد ارزانی جها...
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۹ - وله ایضا من بدایع افکاره: از آنم شکوه است از طول ایام پریشانی
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۰ - وله ایضا فی مدح محمدخان ترکمان: بیا ای رسول از در مهربانی
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۱ - ایضا فی مدح محمدخان ترکمان گفته شده: دوستان مژده که از موهبت سبحانی