صفحه‌اصلی شاعران شیخ بهایی دیوان اشعار

مثنویات پراکنده

شمارهٔ ۱: گر نبود خنگ مطلی لگام
شمارهٔ ۲: از سمور و حریر بیزارم
شمارهٔ ۳: دلم از قال و قیل گشته ملول
شمارهٔ ۴: یکدمک با خود آ، ببین چه کسی
شمارهٔ ۵: دلا تا به کی، از در دوست دوری
شمارهٔ ۶: ای نسیم صبح، خوشبو می‌رسی
شمارهٔ ۷: روح بخشی، ای نسیم صبحدم
شمارهٔ ۸: چه خوش بودی اربادهٔ کهنه سال
شمارهٔ ۹: راه مقصد دور و پای سعی لنگ
شمارهٔ ۱۰: عادت ما نیست، رنجیدن ز کس
شمارهٔ ۱۱ - در نکوهش کسی که اوقات خویش را به مطالعهٔ کتب پردازد و از مبداء غافل ماند: خدمت مولوی، چه صبح و چه شام