خانه
صفحه‌اصلی
شاعران
احمد شاملو
مدایح بی‌صله
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
روزنامه‌ی انقلابی: هنگامی که مسلسل به غشغشه افتاد
و چون نوبت ِ ملاحان...: و چون نوبتِ ملاحانِ ما فرارسد
ميان ِ کتاب‌ها گشتم: میانِ کتاب‌ها گشتم
خواب‌آلوده هنوز...: خواب‌آلوده هنوز
من هم‌دست ِ توده‌ام: من همدستِ توده‌ام
پیغام: پسرِ خوبم، ماهان
جهان را که آفريد: «ــ جهان را که آفرید؟»
نمي‌توانم زيبا نباشم: نمی‌توانم زیبا نباشم
نمی‌خواستم...: نمی‌خواستم نامِ چنگیز را بدانم
در جدال با خاموشی: ۱
انديشيدن...: اندیشیدن
سحر به بانگِ زحمت و جنون: سحر به بانگِ زحمت و جنون
جخ امروز از مادر نزاده‌ام...: جخ امروز
تو باعث شده‌ای...: تو باعث شده‌ای که آدمی از آدمی به...
دست زی دست نمی‌رسد: دست زی دست نمی‌رسد
هميشه همان...: همیشه همان...
سلاخی می‌گريست...: سلاخی
پس آنگاه زمین...: به شاهرخ جنابیان
شبانه: به فریادی خراشنده
اين صدا: این صدا
بُهتان مگوی: بُهتان مگوی
غمم مدد نکرد: غمم مدد نکرد:
با «برونی‌يفسکی»، شاعر لهستانی: آنگاه که شماطه‌ی مقدر به صدا درآید
کریه اکنون...: «کریه» اکنون صفتی اَبتَر است
سپیده‌دم: بانگ‌دربانگ
کویری: برای «زیور»ِ کلیدر
کجا بود آن جهان...: کجا بود آن جهان
بوتیمار: چه لازم است بگویم
ترانه‌ی اشک و آفتاب: ــ دریا دریا
بِسوده‌ترين کلام است دوست‌داشتن...: بِسوده‌ترین کلام است
تنها اگر دمی...: تنها
مردِ مصلوب...: مردِ مصلوب
جاني پُر از زخم...: جانی پُراز زخمِ به‌چرک درنشسته ــ
شبِ غوک: خِش‌خشِ بی خا و شینِ برگ از نسیم
ترجمانِ فاجعه: گفتارِ فیلمی در بابِ نقاشی‌های سا...
در کوچه‌ی آشتی‌کُنان: پیش می‌آید و پیش می‌آید
سرودِ قدیمیِ قحطسالی: برای جواد مجابی
ترانه‌ی اندوهبارِ سه حماسه: برای عمران صلاحی
شبانه: کی بود و چگونه بود
دوستت می‌دارم بی...: دوستت می‌دارم بی‌آنکه بخواهمت.
سرودِ آوارگان: برای پری‌یوش گنجی
نلسن ماندلا: تو آن سوی زمینی در قفسِ سوزانت
يک مايه در دو مقام: به لئوناردو آلیشان
پرتوی که می‌تابد از کجاست؟: پرتوی که می‌تابد از کجاست؟
حوای دیگر: می‌شناسی ــ به خود گفته‌ام ــ
ای کاش آب بودم...: به مفتون امینی
تِک‌تِکِ ناگزیر را برمشمار...: کی با فنای تن ز تو کس دور می‌شود؟
توازیِ ردِّ ممتّدِ...: توازیِ ردِّ ممتّدِ دو چرخِ یکی گر...
چشم‌های ديوار: چشم‌های دیوار چشم‌های دریچه ...
شيهه و سم‌ْضربه...: شيهه و سم‌ْضربه.
پاییزِ سن‌هوزه: برای منیژه قوامی
