صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه

باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

شمارهٔ ۱: آن ماه که از کنار شد بیرونم
شمارهٔ ۲: ماهی که چو برق کم بقا آمده بود
شمارهٔ ۳: کس بر سر جیحون رقمی جوید باز
شمارهٔ ۴: پیمانهٔ خاک گشت آن چشمهٔ نوش
شمارهٔ ۵: دردا که گلم میان گلزار بریخت
شمارهٔ ۶: ماهی که چو مهر عالم آرای افتاد
شمارهٔ ۷: آه از غم آن که زود برگشت و برفت
شمارهٔ ۸: میگریم ازان مهوشم و میگریم
شمارهٔ ۹: ای دل بگری بر من مسکین و مپرس
شمارهٔ ۱۰: دی بر سر خاک دلبری با دل ریش
شمارهٔ ۱۱: ای ماه زمین به برج افلاک شدی
شمارهٔ ۱۲: ای پشت بداده رفته هم روز نخست
شمارهٔ ۱۳: بر خاک تو چون بنفشهام سر در بر
شمارهٔ ۱۴: رفتی و مرا خار شکستی در دل
شمارهٔ ۱۵: ای کرده شب باز پسین ماتم خویش
شمارهٔ ۱۶: رفتی تو و خون جگریست از تو مرا
شمارهٔ ۱۷: ای نور رخت خاک سیه بگرفته
شمارهٔ ۱۸: چون گریهٔ من ابر بهاری نبود
شمارهٔ ۱۹: ای محرم من کیست کنون محرم تو
شمارهٔ ۲۰: برخیز که ابر خاک را میشوید
شمارهٔ ۲۱: از مرگِ تو هر دمی دگرگون باشم
شمارهٔ ۲۲: گل بیرخ گلرنگ تو خاریست مرا
شمارهٔ ۲۳: گفتم همه عمر نازنینت بینم
شمارهٔ ۲۴: کو کس که دل از مرگِ تو خون مینکند
شمارهٔ ۲۵: بی روی تو در ماه سیاهی آمد
شمارهٔ ۲۶: ناگاه چو رخ به راه میآوردی
شمارهٔ ۲۷: از ناز چه سود چون بسودی آخر
شمارهٔ ۲۸: جان را چو ز رفتن تو آگاهی شد
شمارهٔ ۲۹: تا خاک تو گشت غم گسارم بی تو
شمارهٔ ۳۰: از کفر بتر بی تو غنودن ما را
شمارهٔ ۳۱: در خاک ترا وطن نمیدانستم
شمارهٔ ۳۲: تا چند کشم ز مرگ تو درد از تو
شمارهٔ ۳۳: دردا که بر چون سمنت میریزد
شمارهٔ ۳۴: ای آن که به گِل، گُل چمن پوشیدی
شمارهٔ ۳۵: در ماتم تو چرخ سیه پوش بماند
شمارهٔ ۳۶: از مرگ تو فاش گشت رازم چکنم
شمارهٔ ۳۷: ای رفته و ما را به هلاک آورده
شمارهٔ ۳۸: از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک
شمارهٔ ۳۹: بس زود به مرگ کردی آهنگ آخر
شمارهٔ ۴۰: زین پس ناید ز دیدگانم دیدن
شمارهٔ ۴۱: چون مردن تو از پی این زادن بود
شمارهٔ ۴۲: رفتی تو به خاک و یاسمن بی تو رسید
شمارهٔ ۴۳: گل خندان شد ز گریهٔ ابر بهار
شمارهٔ ۴۴: روزی که ز خاک من برون آید خار
شمارهٔ ۴۵: جانا رفتم بر دل پاکم بگری