صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه

باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق

شمارهٔ ۱: از بس که امید و بیم میبینم من
شمارهٔ ۲: اول بنگر به جانِ چون برقِ همه
شمارهٔ ۳: گفتم:‌چه شود چو لطف ذاتی داری
شمارهٔ ۴: گفتم:‌به غمم قیام کی بود ترا
شمارهٔ ۵: گفتم: چه کنم ز پای در میآیم
شمارهٔ ۶: گفتم: دل و جان در سر کارت کردم
شمارهٔ ۷: گفتم: چو تو بردی سبق اندر خوبی
شمارهٔ ۸: چون یار نمیکند همی یاد از من
شمارهٔ ۹: تشنه بکشد مرا و آبم ندهد
شمارهٔ ۱۰: چون هیچ کسی ندیدهام در خوردش
شمارهٔ ۱۱: هان ای دل چونی به چه پشتی ما را
شمارهٔ ۱۲: با کس بنسازی همه بی کس باشی
شمارهٔ ۱۳: سرگشتهٔ روز و شبم آنجا که منم
شمارهٔ ۱۴: گر روشنی جمال خودب نمائی
شمارهٔ ۱۵: یک روز به صلح کارسازی میکن
شمارهٔ ۱۶: نه چارهٔ این عاشق بیچاره کنی
شمارهٔ ۱۷: جان در غمت از خانه به کوی افتادهست
شمارهٔ ۱۸: هر چند نیم به هیچ رو محرم تو
شمارهٔ ۱۹: گفتم که درین غمم بنگذاری تو
شمارهٔ ۲۰: گفتم: شب و روز از تو چرا میسوزم
شمارهٔ ۲۱: محجوبم و از حجاب من آزادی
شمارهٔ ۲۲: چون باد ز من میگذری چه تْوان کرد
شمارهٔ ۲۳: بی پیش و پسی تو و پس و پیش تراست
شمارهٔ ۲۴: در عشق تو سوختم چه میسازی تو
شمارهٔ ۲۵: تاکی باشم چو حلقه بر در بی تو
شمارهٔ ۲۶: هر روز ز نو پردهٔ دیگر سازی
شمارهٔ ۲۷: ای آمده از شوق تو جان بر لب من
شمارهٔ ۲۸: گر در سخنم باتو سخن را چه کنی
شمارهٔ ۲۹: ای خون شده در غمت دل پاک همه
شمارهٔ ۳۰: اندهگن توییم از دیری گاه
شمارهٔ ۳۱: چون هر روزیت بیشتر دیدم ناز