صفحه‌اصلی شاعران عطار مصیبت نامه

بخش بیست و دوم

المقالة الثانیة و العشرون: سالک آمد چون شکر پیش نبات
الحكایة ‌و التمثیل: بامدادی بود محمود از پگاه
الحكایة ‌و التمثیل: خواجهٔ مجنون شد و مبهوت گشت
الحكایة ‌و التمثیل: بود آن دیوانهٔ در اضطرار
الحكایة ‌و التمثیل: بود دیوانه مزاجی گرسنه
الحكایة ‌و التمثیل: بود صاحب عزلتی در گوشهٔ
الحكایة ‌و التمثیل: نازنین شوریده میشد ناگهی
الحكایة ‌و التمثیل: بود شوریده دلی دیوانهٔ
الحكایة ‌و التمثیل: شد مگر دیوانه شبلی چند گاه
الحكایة ‌و التمثیل: در رهی میرفت مجنونی عجب
الحكایة ‌و التمثیل: بود آن دیوانه دل برخاسته
الحكایة ‌و التمثیل: بر شره میخورد مجنونی طعام
الحكایة ‌و التمثیل: نازنین شوریدهٔ درگاه بود