صفحه‌اصلی شاعران خیام رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱۵۰

از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار امید عمر ما پودی کو
چندین سروپای نازنینان جهان
می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو