صفحه‌اصلی شاعران سنایی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۳۷۷

روشن‌تر از آفتاب و ماهی گویی
پدرام‌تر از مسند و گاهی گویی
آراسته از لطف الاهی گویی
تا خود به کجا رسید خواهی گویی