صفحه‌اصلی شاعران خاقانی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۵۷

مرغی که نوای درد راند عشق است
پیکی که زبان غیب داند عشق است
هستی که به نیستیت خواند عشق است
و آنچ از تو تو را باز رهاند عشق است