صفحه‌اصلی شاعران خاقانی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۲۴۰

چون سایه اگر باز به کنجی تازم
همسایهٔ من سایه نبیند بازم
ور سایه ز من کم کند آن طنازم
از سایهٔ خود هم نفسی بر سازم