صفحه‌اصلی شاعران خاقانی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۲۶۵

تا بشنودم کاهوی شیرافکن من
ماتم زده شد چون دل بی‌مسکن من
حقا و به جان او که جان در تن من
بنشست به ماتم دل روشن من