غزل شمارهٔ ۲۶۸

جانا به کمال صورتی‌ای
در حسن و جمال آیتی‌ای
وصف رخ تو چگونه گویم
می‌دان که به رخ قیامتی‌ای
با وصل تو ملک جم نخواهم
زیرا که تو به ز ملکتی‌ای
انصاف اگر دهیم جانا
آراسته خوب صورتی‌ای
گفتی که تراام انوری باش
لیکن چه کنم که ساعتی‌ای