صفحه‌اصلی شاعران عراقی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۴

ای دوست، فتاد با تو حالی دل را
مگذار ز لطف خویش خالی دل را
زیبد به جمال تو خود بیارایی دل
زیرا که تو بس لایق حالی دل را