صفحه‌اصلی شاعران عراقی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱۱۸

هر دم شب هجران تو، ای جان و جهان
تاریک‌تر است و می‌نگیرد نقصان
یا دیدهٔ بخت من مگر کور شده است؟
یا نیست شب هجر تو را خود پایان؟