صفحه‌اصلی شاعران انوری دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۳۱۷

پر شد ز شراب عشق جانا جامم
چون زلف تو برهم زده گشت ایامم
در عشق تو این بود مراد و کامم
کز جملهٔ بندگان نویسی نامم