رباعی شمارهٔ ۲۱۴

این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست
وین باده بجز در قدح سودا نیست
تو آمده‌ای که بادهٔ من ریزی
من آن باشم که باده‌ام پیدا نیست