صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۷۳

چون بدنامی به روزگاری افتد
مرد آن نبود که نامداری افتد
گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی
کان کَفْک بود که با کناری افتد