صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

شمارهٔ ۹

آن قطره که آب جمله از دریا خورد
پنهان شد اگرچه عالمی پیدا خورد
جانم که نفس مینزند جز بادوست
در هر نفسی هر دو جهان تنها خورد