خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۶۳
چون بادیهٔ عشق، مرا پیش آمد
هر گامم ازو ز صد جهان بیش آمد
دل رفت و درین بادیه تک زد عمری
خود بادیه او بود چو با خویش آمد