صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان

شمارهٔ ۲

هرگه که تو طالب گهر خواهی بود
باکوه چو سنگ در کمر خواهی بود
هرچند که دیده تیزتر خواهی یافت
در نقطهٔ کُنْه کورتر خواهی بود