خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ بیحوصله و معانی كه تعلّق به
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۱۸
جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود
پیوسته چو قطره بی سر وپای تو بود
من حوصلهای نداشتم، این همه کار،
از حوصله بخشیدن سودای تو بود