خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۱۱
جانا دل من خویش به دریا انداخت
خود را به بلا بر سر غوغا انداخت
اندوه همه جهان به تنهائی خورد
پس شادی، اگر هست، به فردا انداخت