خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۴
گفتی که نشان راه چیست ای درویش
از من بشنو چو بشنوی میاندیش
آنست ترا نشان که رسوائی خویش
چندان که فرا پیش روی بینی بیش