صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن

شمارهٔ ۱۵

خود را به محال خود دچار آیی تو
چون خاک رهی چه باد پیمایی تو
کم کاستی تو باشد ای بی حاصل
هرچیز که از خویش درافزایی تو