صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن

شمارهٔ ۷

دانی تو که هر که زادناچار بمرد
به از چو من و چون ز تو بسیار بمرد
هر روز بمیر صد ره وزنده بباش
کاسان نبود ترا به یکبار بمرد