خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۹
کارت همه چون که خوردن و خفتن بود
میلت همه در شنودن و گفتن بود
بنشین که من و تو را درین دار غرور
مقصود ز آمدن، همه رفتن بود