صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن

شمارهٔ ۲۴

چون قاعدهٔ وجود پنداشتن است
و افزون طلبی ما کم انگاشتن است
تا چند چو کرم پیله بر خویش تنیم
چون هرچه تنیده، رَسْم، بگذاشتن است