صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر

شمارهٔ ۶

گر تن گویم عظیم سست افتادست
ور دل گویم نه تن درست افتادست
این چندینی مصیبتم هر روزی
ازواقعهٔ شب نخست افتادست