صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

شمارهٔ ۳۳

دردا که بر چون سمنت میریزد
زلف سیه پر شکنت میریزد
ای سی ودو سالهٔ من آخر بنگر
کان سی و دو دُر از دهنت میریزد