صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

شمارهٔ ۶

دردا که دلم سایهٔ اقبال ندید
در حلق بجز حلقهٔ اشکال ندید
خاک دو جهان برُفت و صد باره ببیخت
جز باد هوا بر سر غربال ندید