صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

شمارهٔ ۱۴

آن دل که سراسیمهٔ عالم بودی
یک ذرّه ندید از همه عالم سودی
هر سودایی که بود بسیار بپخت
حاصل نامد زان همه سودا دودی