صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

شمارهٔ ۳۱

دل در ره او تصرّف خویش ندید
یک ذرّه در آن راه پس و پیش ندید
آنجا چو فروماندگی لایق بود
چیزی ز فروماندگی بیش ندید