صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

شمارهٔ ۳۷

دوش آمد و بنشست به صد زیبایی
برخاست ز زلفش این دلِ سودایی
میپیمودم زلفش و عقلم میگفت
سودای سیاه است چه میپیمایی