خانه
صفحهاصلی
شاعران
عطار
مختارنامه
باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۴۰
دانی تو که شمع را چرا افروزند
تا کشتنش و سوختنش آموزند
چون آتش سوزنده غیب است بسی
چیزی باید که دایمش میسوزند