صفحه‌اصلی شاعران عطار مختارنامه باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد

شمارهٔ ۸۷

ای شمع! مگر چنان گمانْت افتادست
کاتش ز زبان در دل و جانْت افتادست
هر دم گویی در دلم آتش افتاد
این چه سخنی است کز زبانْت افتادست