صفحه‌اصلی شاعران سلمان ساوجی دیوان اشعار رباعیات

رباعی شمارهٔ ۷۸

خواهم که مرا مدام آماده بود
جام و می و شاهدی که آزاده بود
چندان بخورم باده که چون خاک شوم
این کاسه سر هنوز پر باده بود