صفحه‌اصلی شاعران قاآنی رباعیات

رباعی شمارهٔ ۲

دوشینه فتادم به رهش مست و خراب
از نشوهٔ عشق او نه از بادهٔ ناب
دانست که عاشقم ولی می‌پرسید
این کیست کجاییست چرا خورده شر‌اب