در میدان
آنچه به دید می‌آید و
آنچه به دیده می‌گذرد.
آنجا که سپاهیان
مشقِ قتال می‌کنند
گستره‌ی چمنی می‌تواند باشد،
و کودکان
رنگین‌کمانی
رقصنده و
پُرفریاد.
□
اما آن
که در برابرِ فرمانِ واپسین
لبخند می‌گشاید،
تنها
می‌تواند
لبخندی باشد
در برابرِ «آتش!»
۱۳۵۲
© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو