صفحه‌اصلی شاعران خیام ترانه‌های خیام (صادق هدایت) گردش دوران ۵۶-۳۵

رباعی ۳۷

یک‌چند به کودکی به استاد شدیم؛
یک‌چند ز استادی خود شاد شدیم؛
پایان سخن شنو که مارا چه رسید:
چو آب برآمدیم و چون باد شدیم!