خانه
صفحهاصلی
شاعران
باباافضل کاشانی
رباعیات
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
رباعی شمارهٔ ۱۷۹
ای دل، ز شراب جهل، مستی تا کی؟
وی نیست شونده، لاف هستی تا کی؟
ای غرقۀ بحر غفلت، ار ابر نهای
تر دامنی و هوا پرستی تا کی؟