صفحه‌اصلی شاعران ملک‌الشعرای بهار رباعیات

شمارهٔ ۵

از دامن کوه لاله ناگه برجست
گلگون‌رخی و تیشهٔ سبزی در دست
با فرق سر دریده گویی فرهاد
از خاک برون آمد و بر سنگ نشست