رباعی شمارۀ ۲۳

دل عشق گزید،‌نقشِ عصیان زدمش
دریا طلبید سر به طوفان زدمش
هر شاخه‌گلی که در نگاهم بشکفت
بویی ز تو داشت در گریبان زدمش