صفحه‌اصلی شاعران صائب تبریزی دیوان اشعار متفرقات

شمارهٔ ۲۲۴

کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بندد؟
به جاب آب، آب رو به جوی کهکشان بندد
ز بس تلخ است کامم از حدیث تلخ، حیرانم
که چون با راستی نی را شکر در استخوان بندد