خانه
صفحهاصلی
شاعران
صائب تبریزی
دیوان اشعار
مطالع
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۱۱۵
بی حیا گر غوطه در گوهر زند بی مایه است
شرم روی نیکوان را بهترین پیرایه است