خانه
صفحهاصلی
شاعران
صائب تبریزی
دیوان اشعار
مطالع
اشتراکگذاری
×
اشتراک گذاری
تلگرام
توییتر
فیسبوک
شمارهٔ ۳۲۳
از باده چون عقیق تو سیراب می شود
گوهر در آب خود چو شکر آب می شود