صفحه‌اصلی شاعران صائب تبریزی دیوان اشعار ابیات منتسب

شمارهٔ ۲۹

تخم نیکی را زمین پاک، اکسیر بقاست
قطره آبی که نوشد تیغ، جوهر می شود